Wymagania samiczek wobec samców strona 4 z 9

Na przykładzie naszej koleżanki z wątku o irracjonalnych żądaniach

Jak osoba mająca bluzgometr 415 może żądać nie przeklinania! To już nawet pokłócić się nie można normalnie? Tylko trzebaby grać w szachy o to czyja racja jest. A nie w szachach może być remis więc zostaje rzut monetą.



Jeśli mówimy o "chorobie" to wymaga ona leczenia. Najlepiej osobiście. Po co miałby to robić gdyby miał Ciebie!

A na jakim innym podlozu, skoro to mozg odbiera i przetwarza cala rzeczywistosc ? Odkrylas sztuczna inteligencje ?

A Ty co myślisz, że wszystkie rozumy pozjadałeś? Jak ktoś nie chce mieć dzieci to nie musi i nie musi mieć jakichś szczególnych powodów do tego. I skończyłam dyskusję, bo widzę, że nie ma sensu jej dalej ciągnąć skoro Ty uważasz, że wiesz lepiej od takiej osoby co ona powinna lub jaka jest. No proszę Cię. Kobieta to nie maszyna do rodzenia dzieci. Ma prawo sama zadecydować o tym czy chce je mieć czy nie i to nie podlega żadnej dyskusji.

Oczywiście kobieta ma prawo decydować o sobie, ale tylko w przypadku, kiedy ciąża bezpośrednio zagraża jej zdrowiu i życiu. Wtedy nikt nie ma prawa(poza nią) podjąć decyzji urodzić, czy nie(przykład Agaty Mróz) W każdym innym przypadku nie może ona sama stanowić o życiu i zdrowiu dziecka, bo nie jest ono jej własnością. Argumentacja z ust kobiety, że urodzi się w biednej rodzinie, nie będzie mieć tyle ile bogate dzieci, jest jak dla mnie co najmniej żenująca. Dziecko nie potrzebuje zasobnego konta w banku, tylko kącika w sercu matki. Według mnie, kobieta niezdolna do miłości wobec swojego dziecka, niezdolna jest do żadnej miłości.

Kurcze my nie rozmawiamy o aborcji, a o tym, że kobieta ma prawo decydować czy chce mieć kiedyś dzieci czy nie. :v polecam przeczytać dyskusję od początku

Pytanie, czy dzieci z biedniejszych domów są mniej szczęśliwe? Ja często odnoszę wrażenie, że jest wręcz odwrotnie. Rodzice nie mogąc im zapewnić luksusu, wynagradzają im to ogromną miłością, troską, opieką. Znasz przypowieść o chłopcu który chciał od swojego ojca-biznesmena, kupić 1godz jego "cennego" czasu? Czy nie tak właśnie wygląda życie tych bogatych dzieci? Bogatych w różnego rodzaju gadżety, a zarazem b. biednych, bo rodzicom brakuje dla nich czasu, opieki, miłości? Czy nie jest często tak, że pochłonięci czasami wręcz pazernością i snobizmem(bo wypada mieć i bywać, a nie być) o nich zapominają, albo je marginalizują?

To chyba Ty nie rozumiesz o co mi chodzi. Kazdy ma prawo decydowac o swoim zyciu to normalne. Ale my mowimy o samej checi posiadania dzieci, instynkcie macierzynskim. A nie o decyzji bo czasem podejmujemy decyzje wbrew naszym pragnieniom a to juz zupelnie inna bajka. I nie pozjadalem wszystkich rozumow, po prostu jestem dociekliwy i posiadam troche wiedzy i zdrowego rozsadku. A jezeli Cie urazilem to wybacz tylko tyle moge rzec, ale swojego zdania nie zmienie, chyba, ze ktos poda mi racjonalne argumenty.

To tłumaczę Ci przecież, że nie każda kobieta ma instynkt macierzyński. Nie u każdej kobiety ten instynkt się "uaktywnia". I to też już napisałam wyżej.

RedRiding źle zrozumiałaś moją wypowiedź. Chodziło mi o zapewnienie podstawowych potrzeb, ewentualnych leków. Dziecko też trzeba nakarmić, ubrać. Niekoniecznie za duże pieniądze, ale za jakiekolwiek. Nie każdy jest w stanie zapewnić dziecku takie życie na jakie zasługuje. Takie jest moje odczucie. Ja np nie myślę o dzieciach, bo mam na to czas, uczę się, choruje. Najpierw trzeba zrobić coś dla siebie i samemu się ustabilizować, a dopiero później myśleć o dziecku i o jego dobrze.

I dlatego najczęściej zostają nauczycielkami, psychologami dziecięcymi, przedszkolankami, pediatrami itd itd. Czyżby ich instynkt się nie rozwinął czy hedonistyczne i wygodne życie wzięło górę? A może zabrakło odwagi?

O ile to jestem w stanie zrozumieć, to wydaje mi się, że bez potrzeby stroisz się "w piórka" Panthery.

Obserwuję cię ;)

Nie porównuj mnie do niej, bo ja nawet nie stoję obok niej. Wypowiadam się w temacie i nikogo nie obrażam. Przede wszystkim wypowiadam się na temat. Podałam swój przykład chociażby po to by pokazać, że sytuacje są różne. W żadnym poście nie napisałam, że nie chcę mieć dzieci. Tylko, że póki co nie chcę. To jest różnica.

W żadnym wypadku nie zamierzam się z Wami kłócić, bo ile ludzi tyle opinii, ale w moim odczuciu wygląda to troszkę inaczej. Ja nie byłabym w stanie myśleć o dziecku póki sama nie mam zbyt wiele by temu dziecku cokolwiek zapewnić. Dobro dziecka jest ważne i jakby nie było w tych czasach łatwo nie jest ani matce, a tym bardziej bezbronnemu dziecku. Tyle się słyszy teraz o morderstwach dzieciaczków, o porzuceniach, o maltretowaniu. Szkoda patrzeć na krzywdę tych dzieci, ale przecież czymś jest to spowodowane. Sądzicie, że kobiety posuwające się do takich czynów kierują się instynktem? No nie sądzę. Nie każda kobieta jest stworzona do tego by mieć dzieci, bo amatomia to nie wszystko. Trzeba to czuć i chcieć tego. I nie jest to tylko kwestia zaburzeń. Jakichkolwiek. Po prostu niektóre kobiety tego nie czują. Lepiej chyba by taka kobieta uważała by w ciążę nie zajść, podwiązała jajniki lub oddała dziecko, a nie porzuciła w śmietniku, zabiła w łonie lub po urodzeniu?

Rozumiem, że powinnam się teraz rozpłakać?:)

Ważne jest dobro dziecka, więc chyba lepiej dziecko oddać lub w ciążę nie zajść niż żeby miało głodować lub cierpieć przez cokolwiek? Nie rozumiem oburzenia moją postawą. Jak ktoś jest w stanie wychować dziecko nie mając za co się samemu utrzymać to mi nic do tego, ale MOIM ZDANIEM lepiej z dzieckiem poczekać do chwili aż życie, sytuacja materialna, zdrowie się ustabilizuje.