IronMaiden powstał w 1975 roku w stolicy Wielkiej Brytanii. Nazwa wzięła się odstarożytnego narzędzia tortur zwanego Żelazną Dziewicą. Zespół jestprzedstawicielem NWOBHM (New Wave of British Heavy Metal - Nowa FalaBrytyjskiego Heavy Metalu, był to gwałtowny przyrost ilości zespołów heavymetalowych w Wielkiej Brytanii).
Pierwszy skład zespołu to: Paul Day (wokalista), Terry Rance (gitarzysta), DaveSullivan (gitarzysta), Steve Harris (basista) oraz Ron Matthews (perkusista).Debiutowali w pubie Cart & Horses. Jednak niedługo potem nastąpiłazmiana składu grupy: Dennis Willock zastąpił Daya, Sullivana - Bob Sawyer, zaśRance'a - Dave Murray. Sawyer szybko opuścił zespół, a w jego ślady poszedłMurray. Na początku 1977 roku do zespołu dołączyli Tommy Moor (grający naklawiszach), Barry Graham (perkusja) oraz Tony Wapram (gitara). Moor nie zdążyłwczuć się w zespół - został wyrzucony po pierwszym koncercie. W późniejszymokresie 1977 roku odszedł Wapram, zaś powrócił Murray. Nie była to stała zmiana- po kilku miesiącach skład grupy znów się zmienił. Tym razem muzykami ŻelaznejDziewicy byli: Murray, Harris oraz "nowi": Paul Di'Anno jakowokalista, Doug Sampson na perkusji, Paul Clairns (którego szybko zastąpił PaulTodd i Tony Parsons).
W tym składzie zespół nagrał taśmę-demo na której znajdowały się utwory takie,jak Prowler, Iron Maiden, Strange World i Invasion. Wtedy nowymanager zespołu - Rod Smallwood - doprowadził do podpisania kontraktu zwytwórnią EMI Records. Pierwsza płyta (jej tytuł to po prostu Iron Maiden)została nagrana w składzie: Paul Di'Anno (wokal), Steve Harris (gitara basowa),Dave Murray (gitara), Dennis Stratton (również gitara) oraz Clive Burr(perkusja). Płyta odnosła pewien sukces, jednak szybko z zespołu wyleciał DennisStratton. Nie wiadomo, czemu tak się stało. Jego miejsce zajął Adrian Smith.
W 1981 wyszła druga płyta zespołu - Killers. Dzięki niej, zespół zyskałpopularność. Podczas trasy promującej album z zespołu z powodu narkotyków ialkoholu został wyrzucony Paul Di'Anno. Zespół na jego miejsce przyjął Bruce'aDickinsona. Wraz z nim wydali płytę The Number of The Beast. Płytazajęła 1 miejsce najpopularniejszych cd w Anglii. Z powodów zdrowotnych CliveBurr został zastąpion przez Nicko McBrain.
W 1983 zespół wydał Piece of Mind. Była to pierwsza ich płyta, którauzyskała status platynowej. Rok później światu pokazał się kolejny album - Powerslave.Ten również odniósł spektakularny sukces.
Wtedy też Iron Maiden po raz pierwszy odwiedzili Polskę (Warszawa, Łódź,Poznań, Katowice - koncerty w tych miastach zaczynały nową, trwającą 1 rok,trasę IM). Koncerty były robione z wielkim rozmachem. Podczas koncertów wKalifornii i Londynie nagrano CD koncertowe Live after death, wydane w85. Następny album - Somwhere in time - był w nieco innym stylu, jednakrównież zyskał popularność.
W1988 roku światło dzienne ujrzała płyta SeventhSon of a Seventh Son. Według wielu, był to najlepszy krążek ŻelaznejDziewicy. W Anglii płyta zadebiutowała na liście najlepszych płyt na...pierwszym miejscu! W 1990 roku od zespołu odszedł Smith, a jego miejsce zająłJanick Gers. Gers był ? lekko mówiąc ? żywiołowy, co dodawało koncertom smaku.
Rok1990 przyniósł No Prayer for the Dying.Jak zwykle ? płyta sprzedawała się wspaniale, jednak spotkała się z różnymi opiniami.2 lata później Iron Maiden ?zaatakowało? nas kolejną płytą ? Fear of The Dark. Jest to najdłuższapłyta w historii zespołu. Jednak ona też spotkała się z wieloma opiniami,jednak moim zdaniem ? jest fantastyczna.
Na początku 1993 roku Dickinson niespodziewanieogłosił, że zamierza opuścić zespół. 28 sierpnia odbył się pożegnalny koncert,który był przeplatany przedstawieniami. Podczas, gdy zespół szukał nowegowokalisty, zostały wydane 3 krążki koncertowe: Real Dead One, Real Live One oraz Live At Donnington.
W1994 roku ogłoszono, że nowym wokalistą zostaje Blaze Bayley. Nie była tonajszczęśliwsza (moim zdaniem) decyzja ? jego głos był nieporównywalnie gorszy,niż głos poprzednika. Mimo to, Maideni nagrali The X Factor, The Best of TheBeast (jak sam tytuł mówi, był to zbiór najlepszych kawałków) oraz Virtual XI. W tym czasie 2 razyodwiedzili Polskę (trasa The X Factori Virtual XI).
Napoczątku 1999 roku do zespołu powrócił Dickinson na miejsce Bayley?a. Pojawiłsię też Smith. W takim składzie rozpoczęto trasę koncertową Ed Hunter promującą grę o tym samymtytule. Pojawienie się dodatkowego gitarzysty zmusiło zespół do przerobieniastarych utworów ? i był to strzał w dziesiątkę.
2000rok przyniósł nam Brave New World.Tym razem zespół po raz kolejny odwiedził Polskę. Płyta (trzebazaznaczyć, że w nieco innym stylu, niż 'starzy dobrzy maideni lad80tych', ta i wszystkie kolejne są już spokojniejsze). sprzedawała sięwspaniale (czy kogoś jeszcze to dziwi? ;) ). W 2002 roku wydano kolejnąskładankę najlepszych utworów ? Edwart TheGreat.
Rok później wyszedł kolejny album studyjny ? Dance of Death. Płyta miała dość dziwną (czyt.: kiczowatą) okładkę,jednak zdaniem zespołu ? był to efekt zamierzony. Płyta oczywiście też została hitem, a niemal każdy fan maidenów zna wybitny Paschendale.Oczywiście, na płycie znalazły się też inne wspaniałe utwoty, ale tenwymieniony jest po prostu nieziemski. W 2005 roku wyszedł kolejny albumkoncertowy ? Death on The Road, wydano też DVD o tym samym tytule.
Rok 2006. 28 sierpnia. Końcówka wakacji. Premiera kolejnej studyjnej płyty! Szum wokół A Matter of Life and Death był bardzo duży. Kilka tygodni przed premierą pokazano teledysk do singla Reincarnation of Benjamin Breeg,co tylko zaostrzyło apetyt fanów (był to pierwszy utwór, któryzostałudostępniony opinii publicznej). Kilka dni przed premierą danenam było odsłuchać również 2 innych utworów z płyty. Co do samegolongplay'a, spotkał się on z naprawdę sprzecznymi opiniami. Kilkaważnych czasopism oceniło płytę jako Klasyk, fani szaleli z radości,ale pojawiły się też głosy negatywne. Wielu osobom (fanom!) nie podobałsię nowy styl Maidenów, który w niemal niczym nie przypomina zespołu zlat osiemdziesiątych. Nowa płyta jest bardziej w stylu progresywnegorocka, niż starego heavy metalu, ale - w mojej opinii - brzmi równiedobrze. Niestety, nie uwzględniono Polski w trasie koncertowejpromującej płytę.
7 sierpnia 2008 w ramach trasy "Somewhere Back In Tour" Żelazna Dziewica odwiedzi Polskę - koncert odbędzie się na stadionie Gwardii w Warszawie.
Rok 1981 [od lewej - Paul DiAnno,Eddie,Clive Burr,Steve Harris,Dave Murray, Adrian Smith]Powerslave Tour '84/85
Rok 2000 - stary skład + Janick Gers ( 2 od lewej) anglik polskiego pochodzenia :)