Auschwitz strona 2 z 2

"W Polsce żył człowiek, którego bohaterstwo i poświecenie było wprost niewyobrażalne. Niestety, o jego czynach niemal całkowicie zapomniano."

Witam.
wertujac internet w poszukiwaniu czegos do poczytania natrafilem na "Raport Witolda"
Opisuje on pobyt w Auschwitz oczami zwyklego wieznia, pisze o tym jak wygladal zwykly dzien w lagrach, pisze o zabawach capo i o tym ze smierc w komorze gazowej byla "ulaskawieniem" .. Raport ten uswiadamil mnie jak Polacy mieli "przefukane" w obozach, i jak nieludzkie zabawy mogli wymyslec ludzie - Polacy dla polakow. Czyta sie dlugo, nawet bardzo. Ale nie zauwaza sie tego. Jesli masz wolna dluzsza chwile, przeczytaj, naprawde warto.

Pozdrawiam

Raport

Auschwitz tyle cierpienia... lata wojny pokazały co ludzie potrafią zgotować ludziom...naprawdę jest to straszne...to co ludzie tam przeżyli..

mówiąc szczerze bardzo mnie interesuje Auschwitz - Birkenau co chwila cos czytam i cos oglądam na ten temat i często się zdarza ze ludzie piszą jakieś bzdury w tych książkach tylko nie wiem po co chyba tak naprawdę nie wiedza co tam się działo . Jeśli chcecie to przeczytajcie sobie ,,Auschwitz naziści i ostateczne rozwiązanie " autorstwa Laurence Rees jest tez do tego kilku odcinkowy film emitowany w BBC jesli chcecie to dajcei znac to dam wam linki do niego

Koń domowy (Equus caballus L.) - ssak nieparzystokopytny z rodziny koniowatych. Koń został udomowiony stosunkowo późno prawdopodobnie na terenie północnego Kazachstanu w okresie kultury Botai tj. około 3,5 tys. lat p.n.e.[1][2] Przodkiem konia domowego były prawdopodobnie koń Przewalskiego i tarpan oraz wymarłe azjatyckie konie tundrowe i leśne. Ważna jest informacja, iż koń Przewalskiego wcale jeszcze nie wyginął, a tarpan odnajduje zamienną odmianę w koniku polskim. Takie same z wyglądu, stają się nowocześniejszymi potomkami wymarłych tarpanów. W styczniu 2007 zespół naukowców z Massachusetts Institute of Technology i Uniwersytetu Harvarda poinformował, że stworzył wstępną mapę genomu konia. Wysokość konia mierzy się w kłębie specjalną laską zoometryczną. Niegdyś najpopularniejsze zwierzę pociągowe, następnie wyparte przez maszyny (zob. traktor, kombajn). Dziś używany w celach rekreacyjnych, jako zwierzę pociągowe - jedynie w biedniejszych gospodarstwach. Jest źródłem koniny.

Wyhodowano wiele ras koni. Najpopularniejsze to:

* czystej krwi arabskiej - jego krzyżówki dały początek wielu innym rasom
* pełnej krwi angielskiej - konie wyścigowe

Polskie rasy koni:

* rasa wielkopolska (wlkp)
* rasa huculska (hc)
* rasa śląska (śl)
* rasa małopolska (młp)
* Konik polski, inaczej konik biłgorajski (kn)
* Polski koń zimnokrwisty (z)

Nazwy koni w zależności od wieku:

* sysak - młody koń do około 6 miesiąca życia, odżywia się głównie mlekiem matki.
* odsadek - młody koń odłączony od klaczy matki
* źrebię - młody koń poniżej 1 roku.
* klaczka - samica konia w wieku 1-3 lat.
* ogierek - samiec konia w wieku 1-3 lat.
* klacz, kobyła - samica konia powyżej trzeciego roku życia.
* ogier - samiec konia powyżej trzeciego roku życia, zazwyczaj hodowany dla rozrodu.

Inne nazwy:

* wałach - wykastrowany samiec.
* wnęter - samiec konia z wadą rozwojową, polegającą na niewłaściwym umieszczeniu jąder (poza moszną - zob. wnętrostwo).

Spis treści
[ukryj]

* 1 Umaszczenia koni
* 2 Chody konia
* 3 Uzębienie konia
* 4 Zootechniczna terminologia części ciała konia
* 5 Konotacje w kulturze
* 6 Organizacje
o 6.1 Polska
o 6.2 Świat
* 7 Zobacz też
* 8 Bibliografia
* 9 Linki zewnętrzne
* 10 Przypisy

Umaszczenia koni [edytuj]
Koń izabelowaty i siwy przy pracy
Koń kasztanowaty
Koń siwy w hreczce
Klacz kłusaka amerykańskiego Fortune F H maści brązowej
Klacz Pesta maści srokatej

Konie charakteryzują się wielką różnorodnością umaszczeń, które w większości przypadków nie jest cechą rasową. Wyjątkami od tej reguły są rasy: haflinger (umaszczenie kasztanowate z konopiastą grzywą i ogonem), appaloosa (umaszczenie tarantowate), konik polski (umaszczenie myszate), palomino (umaszczenie izabelowate), fiording (umaszczenie bułane) oraz koń fryzyjski (umaszczenie kare, jedyną możliwą odmianą jest mała gwiazdka na czole), albino (umaszczenie białe).

Wśród umaszczeń koni wyróżnia się:

1. Umaszczenia jednolite (zasadnicze):
* maść kasztanowata - żółtaworuda lub rudobrązowa sierść, grzywa i ogon w tym samym odcieniu lub jaśniejsze, kończyny bez czarnego podpalania. Występują odmiany na kończynach i głowie.
* maść brązowa - w Polsce nieuznawana oficjanie, opisywana jako gniada lub ciemnokasztanowa, często występuje u koni ras amerykańskich, koń ma ciemnobrązową sierść wraz z grzywą i ogonem, które mogą byc nieco ciemniejszego odcienia
* maść gniada - sierść brązowa od jasnej do brunatnej i prawie czarnej, grzywa, ogon i dolne odcinki kończyn - czarne.
* maść izabelowata - barwa sierści żółtawa z jasnymi kończynami. Grzywa i ogon jaśniejsze, możliwe białe odmiany.
* maść bułana - żółtawa lub popielatobura sierść z czarnymi kończynami. W ogonie i grzywie włosy czarne zmieszane z maścistymi.
* maść kara - całkowicie czarna.
* maść siwa - występuje tylko wtedy, gdy jedno z rodziców było tej maści. Po urodzeniu koń ma którąś z maści podstawowych i z wiekiem siwieje. Do pełnego osiwienia sierść składa się z włosów białych i maścistych. To czy koń będzie siwy można sprawdzić na źrebaku- ma wtedy białe włoski na powiekach.
* maść biała (zwana również "albino") - konie urodzone jako białe mają jasnobrązowe lub jasnoniebieskie oczy, różową niepigmentowaną skórę i jasne kopyta. Natomiast czerwone oczy, jak u prawdziwych albinosów, nie występują.
* maść palomino - nazwa pochodzi od amerykańskiej rasy koni Palomino, w Polsce określana jako izabelowata. Barwa sierści, ogona i grzywy jest równego koloru, mleczno-waniliowego, kremowego. Mogą występować odmiany, choć jest to dość rzadkie.
* maść myszata - ma sierść jednolicie szarą, a grzywę i ogon czarne (maść występuje stosunkowo rzadko).
2. Umaszczenia złożone:
* maść srokata (zwana także pstrokatą, łaciatą, krasą) obok plam maści zasadniczej na skórze pigmentowanej występują białe plamy położone na skórze niepigmentowanej. Plamy te są najczęściej duże o nieregularnym kształcie obejmujące również grzywę, ogon oraz kopyta. Występują od urodzenia.

Typy:
* Tobiano - biały koń z kolorowymi plamkami ma ciele zaczynającymi się od głowy przez klatkę piersiową, łopatki po zad, często obejmują również kłodę. Nogi białe. Jest to najczęstsza odmiana.
* Overo jest przeciwieństwem Tobiano. Białe plamki maja nieregularny kształt i postrzępione brzegi. Zaczynają się na bokach i brzuchu konia rozchodząc się przez kark, kłodę i zad.
* Tovero - połączenie dwóch pozostałych typów, lecz żeby je stwierdzić rodzice takiego konia muszą mieć dokumenty.

* maść tarantowata - na całkowicie lub częściowo białej sierści występują nieregularnie rozmieszczone niewielkie, ciemne plamy.
3. Umaszczenia mieszane:
* maść dereszowata (pleśniawa) - włosy białe i maściste wymieszane są w proporcji 1:1. Głowa, szyja i kończyny mają przewagę włosów maścistych (gniadych, karych lub kasztanowatych), natomiast tułów białych. W odróżnieniu od maści siwej, dereszowate umaszczenie występuje od urodzenia. W zależności od maści zasadniczej wyróżnia się następujące odmiany: gniadodereszowata, kasztanowatodereszowata, karodereszowata, bułanodereszowata, izabelowatodereszowata. Ciekawostką jest to, że ilość włosów białych zależna jest od pory roku.
* Siwa w hreczce - na siwym koniu występują brązowe lub czarne, małe plamki.

U koni występują też białe plamy w umaszczeniu podstawowym.

Wyróżnia się:

* skarpetkę - odmiana na nodze konia w formie białego pasa obejmującego pecinę;
* koronkę - odmiana na nodze konia w formie wąskiego białego paska obejmującego nasadę kopyta;
* gwiazdkę - odmiana na pysku konia w formie pojedynczej białej plamy występującej mniej więcej na wysokości oczu;
* łysinę - odmiana na głowie konia w formie podłużnego białego pasa ciągnącego się wzdłuż całego pyska; może być wąska lub szeroka; szeroka zwykle jest szerokości odległości między oczami konia;
* strzałkę - odmiana na pysku konia w formie podłużnego białego pasa o rozszerzonym górnym końcu, zwężającego się ku dołowi; zwykle zaczyna się nieco powyżej oczu konia.
* latarnię - odmiana na pysku konia podobna do szerokiej łysiny, jednak zachodząca częściowo na oczy i pysk konia, lekko rozszerzona u góry

wałach z jedną białą skarpetką na tylnej nodze

śpiące źrebię z gwiazdką