Tak sobie siedzę i myślę. Jest tu tysiące ludzi, którzy szukają miłości i akceptacji. Marzą o szczęściu. Ale tak naprawdę - co robią, gdy już dostają swoją szansę od życia? Mam w głowie pewną scenę. Pewien mężczyzna wrócił z wojny. Na Jego PTSD nie pomagało nic. Poza żoną, która Go kochała nad życie. I nie było ważne, że gdy dostawał ataku, celował w Nią bronią. Dobrze wiedziała, czego potrzebował. Bez wahania Go... rozbierała i kochała się z Nim. Po czym atak przechodził. Spytałbym, czy ktoś z Was wierzy w bezinteresowną i bezwarunkową Miłość, w Agapę? Ale i tak wiem, że rozczarują wszyscy odpowiedzią wszystkim. Spytam więc inaczej. Jesteś bezinteresowną osobą, która bez wahania oddałaby życie za obcego człowieka? Ku pamięci poległych: Pillar - Frontline.

Ktoś tu się sili na nic nie znaczący bełkot ... proponuję więcej czytać a mniej pisać... to świat stanie się bardziej zrozumiały...

Dobra krytyka nie jest zła

Obserwując ten wątek doszłam do wniosku, że nie ma tu "parady kogutów"

____________
Bezinteresowność w obecnych czasach jest zjawiskiem tak nieprawdopodobnym jak spotkanie amficeliasa (jeden z największych dinozaurów). Znaleziono tylko jego szczątki, podobnie można spotkać czyny bezinteresowne.
Cóż, takie czasy.

Nie wierzę w zarzekanie się online, ufam temu co widzę i słyszę.

Czasy pazerności, pychy, obłudy, pieniądza i strachu sprzyjają pozorowanej bezinteresowności.


Z uwagi na powyższe zrozumiałym jest reakcja userki, spontaniczna. Może niezbyt świadoma, ale będąca pierwszą reakcją. Każdy do takiej ma prawo :-)

________
Wracając do pytania:

Jedyne bezinteresowna motywacja to obrona życia osób bliskich, W moim mniemaniu.
Czy w sytuacji przypadkowej zrobiłabym podobnie? Raczej tak.
Dlaczego nie ma w tym 100% przekonania? BO NIKT NIE WIE jak zareaguje w chwili sytuacji podbramkowej.
Aczkolwiek życie w przekonaniu spontanicznej reakcji sprzyja prawdopodobieństwu jej dokonania.

________

Świat zrozumieć najlepiej go doświadczając w każdej dziedzinie, rodzaju .
Praktyka czyni mistrza. Również w PISANIU :-)

A ja nadal wierzę w bezinteresowność, prawdę, szacunek, miłość i w inne wartości. Zgadnijcie, czemu? Wierze też w to, że warto ufać i wierzyć w ludzi. Był czas, gdy nigdy nie krytykowałem nikogo i szanowałem każdą osobę. Bez względu na wszystko. Czym przypłaciłem? Jedna zazdrosna żmija robiła wszystko, by mnie zniszczyć. Za co? Że otworzyłem oczy i nauczyłem się odróżniać dobro od zła. Dziś jestem wdzięczny wszystkim wrogom, za to, kim dziś jestem. Dla ciekawości dodam, że uratowałem niejedno życie. Co dostałem w zamian? Nic. Nie straciłem jednak na wartościach, nadal w nie wierzę. Krótko i na temat? Kto chce, szuka sposobu. Kto nie chce, powodu. Dziś zbieram karmę, jaką zasiałem. I cieszę się wolnością. Zwłaszcza od ludzkiej opinii, która de facto zaledwie w małym procencie jest celna, jeśli chodzi o ocenę mojej osoby. Na świecie jest tylko jedna osoba, która wie o mnie wszystko. Gdy Ją poznałem? Też nie wierzyła w bezinteresowność. Zmieniłem Jej życiorys.

Wiara czyni cuda, o ile nie jest czymś zachwiana ;-)

Czymże jest posiadanie wiedzy w świetle jej nieskończoności? :D

Kropla Miłości znaczy więcej,
niż ocean rozumu

Pozorami świat się karmi...

Czasami.

Esquilo, bardzo cieszę się że zabrałaś głos w sprawie bezinteresowności bo to co piszesz ma sens i jest dla mnie bardzo logiczne:) Lubię rzeczową rozmowę bez zbędnych złych emocji :)
Pozdrawiam Cie.

Stanął Ci?