A Perfect Circle

Z twórczością zespołu styknęłam się jakieś 3 lata temu.
Siedząc u znajomego, bezczelnie przegrzebując jego zbiory muzyki w oczy rzuciła mi się całkiem interesująca nazwa grupy. Zmyślne "widzimisię" członków? A może kryje się tutaj jakaś głębsza alegoria? Póżniej dopiero przeczytałam, że sam zespół mówił o znaczeniu swojej nazwy jako symbolu łączącej ich przyjaxni, zainteresowań i poglądów. Mówił, bo zespół w roku 2006 zawiesił swoją działalność.
A Perfect Circle - bo o nim mowa - była amerykańską supergrupą grającą alternatywnego rocka założoną przez Billego Howerdela pracującego wcześniej jako technik przy trasach koncertowych takich grup jak m.in. Nine Inch Nilse czy Guns N' Roses. Liderem grupy był znany piosenkarz, Maynard James Keenan, członek grup TOOL i Puscifer. Jego głos miarkujący się od growlu po delikatny, uspokajające tonacje stał się pewną wizytówką grupy. Zaręczam - zachwyci niejednego. Prawdę mówiąc, zespół w dużej części własnie przez niego stał się z dnia na dzień bardziej znany. Ale czy to ważne? Ważne, że stał się na tyle popularny, że mogłam go dla siebie odkryć. : )
Band zadebiutował w roku 2000 albumem [Mer de Norms], moim zdaniem najlepszym, dającym się słuchać w nieskończoność. Do dzisiaj często do niego wracam. Utwory takie jak "Judith", "Thomas" czu "Oresters" pozwalają odciać się od całego realnego bajzlu i rozpłynąc się w dźwiękach składnie i uspokajająco ułożonych kompozycji. Nie mówiąc o balladzie "3 Libras", która jest dla mnie znakiem rozpoznawczym krążka. Piątka z plusem.
W roku 2003 przyszła kolej na [Thirteenth Steps]. Album dobry, aczkolwiek już nie ten sam, co pierwszy. Może ze względu na bardziej słyszalną "alternatywnośc" muzyki, pewne udziwnienia ze strony elektronicznych dodatków. Z albumu można wyróżnić kilka utworów godnych niezwłocznego przesłuchania: głośno promowany nieco ostrym teledyskiem "The Outsider", słodkie, urocze "The Nurse Who Loved Me" oraz posiadające równie ciekawy teledyk "Weak And Powerless". Piatka z minusem.
Ostatni album [eMOTIVe] został wypuszczony w obieg w roku 2004. Składają się na niego głównie covery antywojennych utworów takich artystów jak m.in John Lennon. (cover utworu "Imagine"). Osobiście wolałabym na jego temat zbyt wiele się nie wypowiadać. Po przesłuchaniu dwóch poprzednich rozczarował mnie bardzo. Co się stało z poprzednim stylem? Na jego rzecz większość piosenek napchano jakimiś nieskładnymi monotonnymi bitami. Płytka na relaks? Dziękuję, postoję. Nie, nie twierdzę, że jest złe, ale to rozczarowanie towarzyszyło mi zbyt długo. : ) W miarę czasu przyzwyczaiłam się, kilka utworów również przypadło mi do gustu. W/w "Imagine" , "Freedom of Choice" oraz "Passive" znany jako utwór z filmu "The Constantine".Dostatecny plus.

Może tyle ode mnie. Zachęcam gorąco do wgłębienia się w twórczość zespołu. Radzę zaczynać od najstarszej płyty do najmłodszej. : )

Mnóstwo utworów do znalezienia na YT, informacje na Wikipedii lub w Googlach ... Po co mam się bawić niepotrzebnie w "kopiuj - wklej"?

Miłego. : )