Szkoła- problem :( strona 1 z 2

Mam problem ze szkołą. Chodzę do ogólniaka (2 klasa), od początku nie umiałam się z klasą dogadać, w pierwszej po prostu nie zwracali na mnie uwagi ale teraz od drugiej zaczęły się głupie docinki w moim kierunku.
Było dużo przykrych sytuacji związanych z tą szkołą, miałam się przepisać ale mam dosyć nietypowy język na tym profilu (hiszpański) i jest problem ze znalezieniem innej szkoły gdyż nie ma innego profilu z tym językiem w żadnej szkole, nawet w mojej nie ma drugiego takiego profilu, a gdybym miała się przenieść, to musiałabym zaliczać całe 2 lata nauki innego języka co też mi się nie opłaca.
Rozmawiałam na ten temat z wychowawcą i dyrektorem, oni nie widzą innego wyjścia z tej sytuacji jak przeczekać te niecałe 1,5 roku do matury w tej klasie. Moja mama tak samo to widzi, proponowała mi jeszcze szkołę wieczorową, którą z kolei większość osób mi odradza.
Każda godzina w tej szkole dłuży mi się w nieskończoność, rano boli mnie brzuch na samą myśl że mam tam iść i znowu użerać się z klasą. ;/ Nawet nie mam się do kogo odezwać, czasem mam już płacz na końcu nosa bo to przykra sytuacja, moi znajomi trafili na fajne klasy, spotykają się po lekcjach i przyjaźnią, a ja zmarnuję najlepsze lata.
Jak widzicie moja sytuacja jest beznadziejna.
Macie jakieś inne pomysły na wyjście z tego ? Można COŚ z tym zrobić ?
Uczęszczał ktoś z Was do wieczorówki ? Czy tam rzeczywiście jest tak "strasznie" ?
Co wy byście robili w tej sytuacji ?

Liczę na pomoc.
Dzięki :*

Może spróbuj zagadac do tych ludzi z klasy...
ja nie uczeszczalam... szkola jak szkola..ale chodza tak ludzie dorośli:) ale mama znajomych ktorzy tez poszli do liceum wieczorowego, zaocznego:)
nie wiem...;/nie mam pojecia:)

ale 3maj sie bedzie dobrze:) otwórz sie do ludzi,..

nie ma co próbować... oni mnie nienawidzą ;)


no niby szkoła jak szkoła, ale podobno potem problemy ze zdaniem matury i te rzeczy...
a jaką opinię mają Twoi znajomi o tych szkołach wieczorowych ?

widze,że sie cieszysz...


zdali mature! studiuja! no moze nie wszyscy! jak ktoś jest tępy to i w normalnej szkole sredniej matury nie zda!

no nie bardzo bo nie ma z czego... ale płakać też nad tym nie będę, chociaż to może trochę przykre że mnie tak odbierają a nie znają mnie


ale podobno łatwiej jest w "normalnej" szkole średniej z maturą, tak mi mówił dyrektor szkoły i dlatego mi odradził te wieczorowe szkoły

może daj sie poznac? otwórz sie do ludzi...


nie wiem... to zalezy...

tylko nie wiem jak, skoro oni są tak a nie inaczej do mnie nastawieni, wszyscy się już dobrze znają i mają o czym ze sobą rozmawiać a ja niby o czym miałabym z nimi rozmawiać jak przez 1,5 roku nie zamieniłam z nimi ani słowa? tak nagle mam przyjść ze zmienionym nastawieniem do całej klasy i rzucić im się wszystkim na szyję?

a dlaczego od poczatku nie próbowalas wbic sie w to towarzystwo? ciezko bylo powiedziec hej Agusia jestem? no sorry! teraz to pretensje miej do samej siebie!

po prostu to olej
nie chodzisz tam dla nich tylko dla siebie
klasa to tylko zbiór ludzi i nigdzie nie jest powiedziane że musicie do siebie wszyscy pasować ( Ja nie utrzymuje kontaktu z nikim ze swojej klasy - chociaż akurat ja nie maiłem problemów takich jak Ty )
po za tym prezentują niski poziom skoro jeszcze dręczą Cię więc tym bardziej nie sa warci tego byś przez nich "cierpiała" szkoda nerwów na nich
bądź dalej dla nich powietrzem i pamiętaj że ta grupka nastolatków to nie cały świat
koleżanki, kolegów rówie dobrze możesz miec po za szkoła
skup się na nauce i już ( nawet wyjdzie Ci to na korzyść )


nie uczęszczałem
ale wydaje mi się że większość szkół takich jak wieczorówka, zaoczne itp. nie są zbyt duża skarbnica wiedzy - ale to moje zdanie


nie poddałbym się

wszyscy mi to w kółko powtarzają


może nie wszyscy się lubią, ale wszyscy się jakoś dogadują ze sobą tylko ja nie... trochę mi źle z tą myślą, może i jestem zamknięta w sobie ale nie umiem inaczej. jakoś nawet na początku kiedy nikt się nie znał nie miałam z o czym rozmawiać i tak jakoś zostało że stoję zawsze z boku


właśnie, nie cały świat ale połowę dnia spędzam w szkole...
jakbym była dla nich chociaż powietrzem to by było dobrze ;) ale im to nie wystarcza, nawet jak podchodzę do tablicy to słyszę jakieś głupie docinki z ich strony


też mi rada! jakbym mi było tak łatwo i byłabym inna to może nie byłoby tego problemu... ale jest jak jest
mówić łatwo każdemu

lata doświadczeń :D


ale przykro Ci że z Toba nie rozmawiają ?
masz jakieś wspolne zainteresowania jak oni ?
jak nie to nie staraj sie o to :)
a jak tak to nie wim no..przyczaj się i czekaj na dogodną chwilę by dodać swoje 5gr do tematu byle cos mądrego
może z czasem dojdzie do nich że pod ta maska autsajderki jest całkiem ciekawa osoba
chyba że to puste lale :)


to jest tylko szkoła
życie jest jeszcze bardzej okrutne :)
pokaz im że potrafisz sie smiac sama z siebie nie bądź ponurakiem i ofiarą :)

może to nie jest koniec świata, ale czasem głupio mi że wszyscy stoją na przerwie i z kimś gadają a ja wiecznie sama


może JAKIEŚ by się znalazły... z niektórymi osobami. Ale ogólnie to z większością z nich nie miałabym o czym rozmawiać, chociażby dla tego że różnią się ode mnie na pierwszy rzut oka, słuchają innej muzyki, typu metal, dżem, reggae a ja jestem inna niż oni i nie potrafią tego zrozumieć


tępe jak strzały, oceniają innych po pozorach, ale raczej nie są typowymi pustymi lalami z tipsami na pół metra, to całkiem inne typy człowieka, jak można to tak nazwać.


no nie wiem... to co ja przeżyłam z ich powodu w tej szkole już zostawiło mi uraz na psychice... musiałam jeździć po lekarzach i mam wizyty do dziś. wcześniej nie miałam takich problemów.

tak ogólnie rzecz biorąc, nie zależy mi na przyjaźni z nimi. przecież nie musimy się kochać i spotykać po lekcjach razem, mam innych znajomych. chciałabym tylko żeby przestali na mnie najeżdżać bez powodu i żebym mogła chociaż w szkole się do kogoś odezwać i pogadać choćby o niczym, pożyczyć zeszyty jak mnie nie ma... więcej mi nie potrzeba, ale wątpię żebym znalazła z nimi kiedyś wspólny język.
najbardziej mnie denerwuje to że przez tą szkołę muszę jeździć po lekarzach i brać środki na uspokojenie, ale do moich rodziców niestety to nie dociera, przecież nauka jest najważniejsza

a coś konkretnego się stało, że akurat Ciebie nie lubią?

Odradzam ci wieczorówkę, bo statystyki wykazują, że mało kto tam zdaje maturę.
Po prostu przetrzymaj ten rok. sama wyciagnij do nich rękę

jejku, po prostu zacznij rozmawiać z kimś o szkole. Moze okaże sie, że wśród tych "tępaków" znajdzie się ktoś wartościowy o podobnych zainteresowaniach?
Na początku każdemu było ciężko, mało kto się znał, a jakoś się zintegrowali.

a przerwa trwa z 10 -15 min - to nie wieczność
pogoda się robi , wyjdź na powietrze usiądź na ławce , trawniku czy gdziekolwiek
słuchawki na uszy i miej wyj...e :)

po za tym takie osoby budzą zawsze zainteresowanie i sa obiektami plotek i szeptów na szkolnych korytarzach
jedni po prostu nie mają co robić więc plotą dla innych jesteś pewną fascynacją - tajemnicą


więc nie staraj sie na siłę
ja np. nie mam pojęcia o samochodach i wśród przyjaciół czy gdziekolwiek nie mam pojęcia o czym rozmawiają ico dodać..więc nie mówie nic ewentualnie zmieniam otoczenie - od tego się nie umiera
problemem jest to że z ich strony jesteś "atakowana" ale myśle że totalna ignorancja tego typu zachowań w końcu powinna ich znudzić i znjada sobie jakąs inna bardziej konfliktowa ofiarę


to nie ma co zwracac na nich uwagę i się przejmować nimi


problem tkwi w Twojej głowie
uwierzyłaś że jesteś ofiarą i ofiarą się stałaś
musisz zacząć myśleć pozytywnie i nie myśleć jak rozwiązać problemy które tak na prawdę w ogóle Cię nie interesują


i to jest problem - wątpisz
trujesz umysł śmieciami takiego pokroju że nic nie osiągniesz , z nikim nie zaprzyjaźnisz a cała szkoła jest ble..a Ty jesteś - musisz być dziwna

najwyższy czas być opróżniła umysł i skupiła się na chwili obecnej
żadnych rozważań przemyśleń po prostu bądź a zobaczysz na ile Cię stać ile możesz osiągnąć i jak łatwo Ci to przychodzi
doświadczyłaś wiele ale nauczyłas się mało :D

u mnie trwają po 20 i 10 minut... niby nie wieczność, ale co przerwę muszę siedzieć sama gdzieś w kącie, jak najdalej od nich żeby nie mieli czasem tej satysfakcji żeby mnie obgadać czy coś


a ja nie lubię być w centrum zainteresowania i to jest ten problem.. bo jakbym była inna to już dawno bym wstała na lekcji, wyszła na środek i im swoje powiedziała co o tym myślę, nawet przy wychowawcy, ale nie mam tej odwagi


no teraz też się uważam za ofiarę. jestem chyba beznadziejna skoro nie potrafię się postawić, ale z drugiej strony stawiać się samej na ok. 30osób to też wyzwanie


bo jest tak. nie wiem czy coś osiągnę ale to że z nikim tam się nie zaprzyjaźnię jest pewne... zresztą jak już wspominałam nie zależy mi na przyjaźni z nimi. przyjaźń to wielkie słowo. mi wystarczyłoby jakby mi dali spokój


w chwili obecnej jest beznadziejnie...
jestem sobą ale ciągle wychodzi na to że jestem tylko ofiarą a oni się cieszą jak mogą mnie zgnoić. taka prawda i nie ma co owijać w bawełnę.

szkoda gadać..
sorry że Ci tak zawracam głowę, pewnie ludzie mają większe problemy ale dla mnie w tym wieku to nie jest takie łatwe. bo każdy mówi żeby się tym nie przejmować ale mówić to każdy może, najbardziej "boli" mnie to że ani rodzice ani wychowawca, ani psycholog szkolny- nikt się tym tak naprawdę nie przejął