Czesc:)
szukalam wszedzie ale nie znalazlam ....
Chodzi mi o bibliografie.. a dokladniej jakis wzor jak to powinno wygladac..
gotowe, napisane....
jakis przyklad . Cokolwiek bo mam na jutro i jestemw kropce.
wiem co to Bibliografia przedmiotowa i podmiotowa ale o wiele wiecej powiedzial by mi jakikolwiek przykald.
Z gory dziekuje.
matura ustna...
I. Literatura podmiotu:
1. Shakespeare W., "Romeo i Julia", tłum. Barańczak S., Poznań 2000
2. Mickiewicz A., "Konrad Wallenrod", Wrocław 1998
3. Prus B., "Lalka", oprac. Bachórz J., Wrocław 1998
4. Żeromski S., "Ludzie bezdomni", oprac. Maciejewska I., Wrocław 1987
5. Borowski T., "Pożegnanie z Marią i inne opowiadania", Wrocław 2001
II. Literatura przedmiotu:
1. Kott J. "Szekspir współczesny", Kraków 1997
2. Polańczyk D., "Konrad Wallenrod Adama Mickiewicza", Lublin 1997
3. Osmoła J., "Lalka Bolesława Prusa", Lublin 1997
4. Markiewicz H. "Ludzie bezdomni Stefana Żeromskiego", Warszawa 1963
5. Drewnowski T., "Ucieczka z kamiennego świata", Warszawa 1972
III. Ramowy plan wypowiedzi:
1. Określenie problemu:
1. różne ujęcia motywu rozstania w literaturze (pożegnanie z ukochanym, pożegnanie z rodziną...),
2. zawężenie tematu prezentacji do rozstań par literackich,
3. celem prezentacji scharakteryzowanie rozstań bohaterów i próba określenia roli tych rozstań w poszczególnych utworach literackich.
2. Kolejność prezentowanych treści:
1. "Romeo i Julia" - słynni kochankowie spotykali się i rozstawali, bo ze względu na konflikt rodów nie mogli być oficjalnie razem. Na pożegnanie Romeo mówi do Julii "Bądź zdrowa!" - wypowiedź ta wielokrotnie powtórzy się później w literaturze. Po wielu rozstaniach i powrotach następuje rozstanie ostateczne - w wyniku nieporozumienia kochankowie odbierają sobie życie;
2. "Konrad Wallenrod" - tytułowy bohater dwukrotnie rozstaje się z ukochaną Aldoną. Po raz pierwszy - gdy decyduje się na powrót do zakonu krzyżackiego (porzucenie ukochanej na rzecz ojczyzny), po raz drugi - gdy Aldona podąża za mężem jako pustelnica. Wallenrod przed popełnieniem samobójstwa żegna Aldonę słowami "bądź zdrowa".
3. "Lalka" - Wokulski żegna Izabelę słowami: "Farewell, miss Iza, farewell!". Jedno z bardziej dramatycznych pożegnań polskiej literatury ma miejsce po tym, jak Wokulski usłyszał prowadzoną po angielsku rozmowę narzeczonej ze Starskim (Izabela nie wiedziała, że Wokulski zna angielski);
4. "Ludzie bezdomni" - Judym poświęca życie z ukochaną dla służenia ubogim (porzucenie ukochanej dla wyższej idei). Joasia próbuje przekonać Judyma, by nie odrzucał jej miłości, ten jednak jest nieugięty. Wreszcie Joasia żegna doktora słowami "Szczęść ci Boże" i odchodzi.
5. "Pożegnanie z Marią" - rozstanie bez gestów i słów na pożegnanie. Bohater obserwuje, jak jego ukochana odjeżdża niemieckim transportem do obozu koncentracyjnego.
3. Wnioski:
1. sceny rozstań spełniają w literaturze istotną rolę (przyspieszanie akcji, efektowne zakończenie, funkcja ideowa...);
2. w literaturze mamy do czynienia nie tylko z rozstaniami ostatecznymi, ale też z powrotami następującymi po rozstaniach;
3. motyw rozstania przeważnie nie jest pierwszoplanowym tematem utworów literackich, przeplata się z innymi motywami;
4. omówienie słów A. Schopenhauera: "Każde pożegnanie ma coś ze śmierci, każde ponowne spotkanie coś ze zmartwychwstania"
IV. Materiały pomocnicze:
1. kartka z cytatami
jeśli o to chodziło.
To cały wzór
TEMAT:
I.41. Przeanalizuj obrazy rewolucji w utworach Z. Krasińskiego, S. Żeromskiego i Witkacego.
I. Literatura podmiotu
1. Z. Krasiński, Nie-Boska komedia, MEA, Warszawa 2001.
2. S. Żeromski, Przedwiośnie, GREG, Kraków 2001.
3. S.I. Witkiewicz, Szewcy, Zielona Sowa, Kraków 2003.
II. Literatura przedmiotu
1. S. Makowski, Nie-Boska komedia Zygmunta Krasińskiego, WSiP, Warszawa 1991.
2. T. Macios, Opracowanie [w:] S.I. Witkiewicz, Szewcy, Zielona Sowa, Kraków 2003, s. 63-90.
3. A. Krawczyk, Szewcy [w:] Lektury licealisty: dwudziestolecie międzywojenne, Zielona Sowa, Kraków 2002, s.138-147.
4. H. Markiewicz, Przedwiośnie Stefana Żeromskiego, Czytelnik 1965.
5. M. Chrzanowski, Szkolny słownik motywów literackich, Skrypt, Warszawa 2003, s. 336.
III. Ramowy plan wypowiedzi
I. Wstęp
- definicja rewolucji
- historyczne uwarunkowania omawianych utworów
II. Rozwinięcie
1. Nie-Boska komedia
- przyczyny rewolucji
- przyczyny udziału hrabiego Henryka w rewolucji
- program obozu rewolucjonistów i arystokratów
- apokaliptyczna wizja świata po rewolucji
2. Przedwiośnie
- przedstawienie i interpretacja losów Baryki z podkreśleniem roli rewolucji w jego życiu
- obraz rewolucji bolszewickiej w Baku
- stosunek Żeromskiego do rewolucji
3. Szewcy
- historiozofia Witkacego
- trzy rodzaje rewolucji
- katastroficzna koncepcja dziejów jako wynik zmian cywilizacyjnych
III. Zakończenie
To mój zeszłoroczny, tylko zakończenie gdzieś mi wcięło
Tam jakieś trzy myślniki były.