Patyczek cały w czekoladzie

Jak pijak, wychylę spokojnie kolejną szklankę słów
choć nie chcę to muszę, bo oczy obrosły mi pleśnią
kolejną pieśnią odgonię stada wygłodniałych much,
więc mów, spokojnie mów, a oni niech śpią, niech słodko śpią.
Ja będę deklamował; i choć mówca ze mnie żaden,
rozpostrę przed nimi żagiel, przez morze przeprowadzę
tak pełnych krwi i marzeń, że aż zdziwi się sam Hades;
a potem będą wersy krwawe, miej to na uwadze.
A gdy kwiaty rozciapierzą swoje kielichy kruche
ja będę ciężkim, tłustym brzuchem wybekiwał frazy
aż się zdarzy, że tłuściutkie strofy okażą skruchę
i parabolicznym ruchem krążyć będą bez skazy.

Patryśka, zalejem to forum we dwójkę:D

Tak ciężko mi się myśli

To mnie rozbawiło, ale nie da się ukryć, że da się wyczuć pewien klimat niepokoju i walki z wrogiem, niewidzialnym na dodatek.
Walka z wiatrakami?


Nie mam nic przeciwko :D

Gorzej, z własnymi wadami:)

Własne wady mogą być dla nas podporą. Jak je znamy, to łatwiej je wyeliminować, niż ślepa walka :)

Pogadaj z Ancą o mojej największej wadzie i walce z nią to zobaczysz:P

Nie chcę gadać o Twoich wadach z kimś. Z Anią rozmawiamy o naszych wadach

Wy nie macie wad:D

Ania w sumie chyba nie. Rzadko się spotyka tak pozytywną istotę :))

A do tego moja!
I mogę se ją poszturchać kiedy chcę:D
Nawet w oko!:D

Aż mi się przypomniało, w jaki sposób Ty cytujesz wiersze.

Też chcę trochę


Poczekaj aż Ci odda! :D