Kilka miłosnych

Cześć pięknym pannom, tym nie grzeszącym urodą też. Fejkom, pokemonom i tym pomiędzy. Cześć mięśniakom, chuderlakom, przystojniakom i brzydalom. Bezrobotnym, wykształciuchom... Kuźwa, można wymieniać w ch... chh... w cholerę! O! No po prostu witam ewribadi syćke!

Od dawna trzymam na dysku wiersze (żałosne miłosne ;p) napisane przeze mnie na przestrzeni dwóch lat. Nie powiem które zostały napisane niedawno. Mniejsza z tym. Zdecydowałem się założyć ten temat, żeby przeczytać Wasze opinie. Krytyczne i motywujące. Nie chcę wywalać ich na portale wierszowe bo za bardzo szanuję swoje prace i nie chcę wkładać je na półkę z innymi (często tak pięknymi, strasznymi, przeraźliwie dotkliwymi że boję się spać ;p). Zamieszę je tutaj więc i może odpowiem na Wasze pytania. Łoto i łone:

Spójrz w oczy rosy
bez ustanku cierpiące.
Po burzy nieprzespanej nocy
łzawiące.
Spójrz na usta w ciszy
od krzyku milczące.
Być może usłyszysz
słowa błagające.
Spójrz na ciała mowę,
na ramiona zwieszone
i zwieszona głowę
niepocieszone.
Spójrz na mnie w potrzebie
Przez oczy zamknięte
byś widziała że dla Ciebie
serce mam uśmiechnięte.

Miłość jak czas
niepowstrzymana - tak bywa,
że w każdym z nas
czegoś przybywa.
Spojrzenia w nieznane,
bez smutku w radości,
gdzie wzrok ciągle szuka
magii subtelności.
A gdy dosięgnie
czar ciebie tej magii,
wtedy dostrzeżesz,
że czas już nie nagli.

Nim dotknie moje serce
Chłodnych ust swym ciepłem
Raz jeszcze spójrz mi w oczy
I powiedz kim jestem
Byś tylko pamiętała
Że miłość tym gorętsza
Im głębiej spojrzysz w oczy
Szukając w nich szczęścia

czekanie na ciebie chlebem ciężkim dla mnie
i sen niespokojny gdy w głowie cię pełno
jest długa rozłąka, coś jakby rozstanie
chciałabym uciec i rzec - wszystko mi jedno
było by łatwiej ukręcić kakr zegarom
i zamknąć oczy nie widząc że cię nie ma
ta pustka wokół mnie jes czarą
cierpliwości braku i niespełnienia
długo mam jeszcze chwil bez ciebie czekać
na nowe jutro i sama radzić sobie
od myśli że ciepło wraz z tobą ucieka
lecz nigdy gdy jestem przy tobie
usiądź więc proszę zanim znów odejdziesz
i czekać będę wieki sama bez tchu
ucałuj me lica kiedy mnie obejmiesz
ukołysz moje troski ze łzami do snu

_________________________________ten ma kilka wad technicznych ale co tam ;P
Minęła godzina, po zmierzchu w nocy,
gdzie człowiek w kapturze podłużnym kroczy.
Dokąd tak pędzi, czego tu chce?
Może zapytasz, a może już wiesz.
Zszedł właśnie z konia, kubrak poprawiając
i ruszył przed siebie, wokoło zerkając.
Dokąd tak pędzi?, czego tu chce?
Szturchnął kamyczek, mącąc psa sen.
Lecz pies ani drgnął, czyżby go poznał?
Jak gdyby był tu wcześniej, jak byłby tu co dnia.
Widział nie wiele, dobrze znał dziedziniec,
skradł się za posąg rycerza przy dziewczynie.
Z dala pochodnie blade błysnęły,
gdy wrota przedzamcza nagle się zamknęły.
Miałem znów szczęście - szepnął do siebie,`
Widzę mój cel, jak gwiazdy w tle na niebie,
małe okienko na wieży wysokiej.
W nim pięknooka roni łzy potokiem.
Pewno jej tęskno, zaraz to sprawdzimy,
niech no schowanej dobędę drabiny.
Tysiąc dwa szczeble w niej przygwoździłem,
kalecząc dłonie co chwilę, co godzinę.
Lecz miłości blizny goją się szybko,
bo cel bólu tego szczytny jest jak myto.
Coż więc mam czekać na dole jutrzenki,
wspiąć się czas nadszedł do mej panienki.
Mijając gniazdka gołąbków po drodze,
serce mi rosło i biło na myśl o niej.
Gdy w oknie księżniczki zjawiłem się nagle,
całując porwała mnie jak wiatr porywa żagle.
Tęskno mi było do Ciebie Joanno,
tyś piękna moja, nie za inną, za żadną.
Obejmij me ramię i przytul się mocno,
Daj mi napatrzeć się pięknym Twym oczom.
Bo w nich skryta głęboko jest nasza tajemnica,
po grób związana miłości obietnica.
Im dłużej w nie patrzę, tym krócej oddycham,
bo piękniejszych niż Twoje nie mam od życia.
Pocałuj raz jeszcze nim skowonek zakwili,
całuj jaknajdłużej, do ostatniej nocy chwili.
Bom zaraz po szczblach na dół muszę zejść,
i z puklem Twych włosów schować się gdzieś.
Żegnaj więc piękna moja Joanno i całuj raz jeszcze,
bym poczuł jak ciało ogarniają dreszcze.
Spotkamy się w dzień, gdy w ogrodzie będziesz,
ja będę pracował przy krzewach wszędzie.
W tym życiu ogrodnik ja a Ty księżniczka,
My w tamtym na zawsze jak melodia strumyka.
Łagodnie stąpając nie czekając nocy
po chmurkach cieszyć się będziemy ...z miłości wielkiej mocy

Więcej nie dam bo trza jeszcze postów ponabijać :) Szkoda czasu czytać więcej :D

[color=white].

W racji braku internetu, posługuje się telefonem, więc nie mogę wskazać co mi się podobało szczególnie a co mi się nie podobało. Ogólnie jest ciekawie, miło się czyta,ten ostatni(w pierwszym poście) szczególnie mi się podoba.
We wcześniejszych było kilka momentów,które kompletnie nie pasowały do całości.Słówka które wyskoczyły niczym Filip z konopii,bo są słowa,które można użyć tylko gdy całość pasuje. No ale piękno opiera się na emocjach,nie?;)

ładne

Zapraszam do klanu http://www.fotka.pl/klan/817403/Zawisza_Pany_Niebiesko_Czarne_Szatany/blog/
Zapisujcie się i wysyłajcie dalej :D