krótki fragment nieliryczny - Tabaka strona 2 z 2

Na wstępie zaznaczam, że to co czasem "bazgrne" sobie nie powinno zwać się wierszem, bo poetą nie jestem.
Dlatego nie mam zamiaru pisać, że to wiersz.

A teraz odnośnie samego tekstu - zdaje sobie sprawę, że może zostać niezrozumiany albo błędnie odebrany, ponieważ skupia się wokół tabaki - proszku, tabakierki..
Ona ma pewne właściwości, ale nie chce ich zdradzać, bo nie chce maczać palców w interpretowaniu czegokolwiek napisanego przeze mnie.
Chyba, że w obronie własnej

zbieram świat w swojej duszy
osobiście
małymi fragmentami
na otwartej dłoni osypując drogę inaczej niż Ci inni

przez zapach
miejsca
przedmioty
trzy zmysły

szczelnie chronione w małej metalowej puszeczce
by nie uleciały z czasem z oddechem powietrza
trzymając się kurczowo wspomnień

chcę dotykać tylko ponadmyśli
i przez chwilę być tam
gdzie reszta mojego ja

tu bym raczej nie rozdzielał..
tabaka ma skłoność do tracenia smaku i zapachu.. po prostu wietrzeje..
z czasem ulatuje z oddechem powietrza

Ale generalnie ta zmiana w pierwszej strofie chyba na plus.. ;)
Pomysł jest ;)

tak, rozumiem. myslalam, zeby wyeksponowac "oddech powietrza" bo to lepki związek :) (w sensie: przylepia uwage:) No, ale to Twój tekst


cieszę się, że mogłam pomóc :D

podoba mi się miszczu :D

bardzo ładne stwierdzenie ;)

wiersz mi się podoba ;d

widzisz.. jestes za skromny;P

Jak by to miejsce było wyznacznikiem jakości utworu

Nie, to jest wyznacznikiem czegoś innego :P

nie mów czego, bo wszyscy się zażenujemy

wszyscy? :P

Dlaczego wszyscy jeśli sprawa dotyczy Ciebie?;P

Masz jakiś kompleks? :P

no właśnie ja mam taki kompleks, że nie mam kompleksu :/

Wszyscy dookoła mają jakieś kompleksy, że coś mają za mało, albo coś za dużo..
a ja właśnie nie..

I to jest mój kompleks :(

Biedaaaaactwo :tulidocyca:


Mam pomysl... napisz o tym jakas krotka, improwizowaną forme takie sa najpiekniejsze :D