Dyskryminacja mężczyzn ciągle przemilczywany problem

Dyskryminacja mężczyzn – behawioralny (obok poznawczego: stereotypy, i emocjonalnego: uprzedzenia) komponent negatywnej postawy wobec mężczyzn.
Zazwyczaj wynika z tradycyjnych stereotypów, zgodnie z którymi rola mężczyzny jest podległa wobec kobiety i definiowana w relacji do niej. Zgodnie z tymi stereotypami to kobieta jest trzonem społeczeństwa, to ona rodzi dzieci, wychowuje je i jednoczy rodzinę, zapewniając tym samym ład, ciągłość i trwanie społeczeństwa (patrz również Bogini Matka), natomiast rola mężczyzny sprowadza się do zapewnienia jej bezpieczeństwa fizycznego i materialnego, a jego wartość i satysfakcja oceniane są ze względu na skuteczność jego opieki nad kobietą.
Z tego typu stereotypów wynikają też bardziej wulgarne przekonania, uprzedmiotawiające mężczyznę, np. przekonanie o tym, że seksualna rola mężczyzny sprowadza się do zapewnienia satysfakcji partnerce, że inicjacja aktu seksualnego jest jego, a nie jej zadaniem itp.

Służba wojskowa
Przymus służby wojskowej w warunkach wojny może wiązać się z koniecznością oddania życia i może być traktowany jako opresja wobec ciała mężczyzny. Występuje z wyjątkami na całym świecie - jedynie niektóre kraje Europy mają dobrowolną służbę wojskową. W części krajów afrykańskich oraz w Izraelu, służba wojskowa obowiązuje również kobiety. Obowiązek służby wojskowej powoduje utrudnienia na rynku pracy oraz w dostępie do usług bankowych i zakupów ratalnych mężczyznom w wieku przedpoborowym.

Wiek emerytalny
Jawnym przykładem dyskryminacji mężczyzn jest nierówny wiek emerytalny. W polskim Kodeksie Pracy wynosi on 65 lat dla mężczyzn i 60 dla kobiet, również we wszystkich opcjach wcześniejszego przechodzenia na emeryturę (tzw. emerytury pomostowe) kobiety mają możliwość przejścia na emeryturę 5 lat wcześniej niż mężczyźni. Jest to szczególnie dyskryminujące, gdy zestawi się to z faktem, że kobiety w Polsce żyją średnio o 9 lat dłużej niż mężczyźni. W większości krajów UE w ramach równouprawnienia płci zrównano już wiek emerytalny dla obu płci. W Polsce Trybunał Konstytucyjny orzekł, że nie można wskazać żadnych uzasadnionych argumentów usprawiedliwiających zróżnicowanie traktowania w zakresie prawa do wcześniejszej emerytury kobiet i mężczyzn. Do tej pory nie nastąpiło jednak orzeczone prawem zrównanie tegoż wieku emerytalnego, dyskryminacja mężczyzn w tym zakresie nadal w Polsce istnieje.

Rola ojca
Ze stereotypem kobiety jako trzonu społeczeństwa wiąże się deprecjacja roli ojca jako rodzica. Już od chwili poczęcia dziecka ojciec traktowany jest jak rodzic drugiej kategorii. Pomija się go przy planowaniu rodziny, traktując jako indywidualną sprawę kobiety decyzję o sprowadzeniu na świat dziecka i obarczeniu obojga rodziców związanymi jego wychowaniem kilkunastoletnimi obowiązkami. Ojcu odbiera się też możliwość podejmowania jakichkolwiek decyzji w sprawie dziecka (w tym przyjęcia zobowiązania do podjęcia samodzielnej opieki nad nim) zaraz po jego narodzinach, kiedy to kobieta ma prawo anonimowo pozostawić noworodka w szpitalu, zatajając personalia swoje, dziecka i jego ojca. W ten sposób pozwala się jej zataić fakt zajścia w ciąże przed ojcem dziecka. W przypadku rozwodu ojca nie traktuje się jak rodzica, potrzebnego przecież dziecku do prawidłowego rozwoju, lecz jedynie jako źródło finansowania; w ten sposób dzieci w Polsce przyznawane są ojcom jedynie w 3% przypadków, w pozostałych przypadkach rolę ojca sprowadza się do płacenia alimentów[11]. Jeżeli sąd przyzna ojcu prawo do widzenia się z dzieckiem, w 65% przypadków kobiety skutecznie mu to utrudniają i pozostają w tym bezkarne. Działania tego typu sprawiają doprowadzają do rozbicia wielu rodzin, ucząc mężczyzn, że dziecko jest problemem kobiety, i sprawiając, że część mężczyzn może nie dorastać do roli ojca.
Stereotypowe role mężczyzny i kobiety pomniejszają wkład ojca w wychowanie. Mają one swe źródło w rewolucji przemysłowej. Wtedy to ojcowie, dotąd główni opiekunowie dzieci, przebywający z nimi przez cały dzień około gospodarstwa, zostali zmuszeni do podejmowania pracy poza domem (zazwyczaj kilkunastogodzinnej pracy w fabryce, kopalni lub hucie), pozostawiając dzieci jedynie z matką. Zakorzenione w Polsce stereotypy wpływają krzywdząco dla mężczyzn na orzecznictwo sądów rodzinnych, o czym mówią już nie tylko sami zainteresowani, ale co coraz częściej przyznają postronni obserwatorzy.
Zarówno praca w sektorze przemysłowym jak i wcześniejsza praca na roli związane były z obowiązkiem utrzymywania rodziny przez mężczyznę. To dla kobiet była rezerwowana rola wydawania na świat potomstwa i tworzenia domowego ogniska, wokół którego skupiała ona rodzinę. Mężczyznę natomiast zobowiązywano do zapewnienia bytu kobiecie jako rodzicielce i wyręczenia jej z cięższych prac.
W wielu kulturach model taki nadal obowiązuje. Na przykład w świecie islamu szariat zobowiązuje mężczyznę do utrzymywania kobiety, podczas gdy dochody z własnej pracy kobieta zatrzymuje jedynie dla siebie. Mężczyzna jest też zobowiązany wypłacić jej mahr, czyli posag, którym może ona dowolnie dysponować, jeżeli nie decyduje się na pracę zarobkową, a zapewniane przez męża utrzymanie jej nie zadowala.
Ze zobowiązaniami finansowymi mężczyzn współcześnie idzie w parze również ich dyskryminacja na rynku pracy. Ten rodzaj dyskryminacji nie jest już prowokowany dawnymi stereotypami płciowymi, lecz paradoksalnie wynika ze współczesnych dążeń do równości płci.

Rynek pracy
Istnieje wiele uchwał, ustaw i rozporządzeń ingerujących w rynek pracy, które wspomagają kobiety. Mamy do czynienia z kwotami zatrudnieniowymi wprowadzanymi tak, aby odbiły się wzrostem zatrudnienia kobiet, a spadkiem zatrudnienia mężczyzn. Przykładem jest niedawne działanie rządu Norwegii, gdzie firmom nakazano zwolnienie ze stanowisk kierowniczych 10% mężczyzn po to, aby przy pomocy nakazu podnieść ilość kobiet na stanowiskach kierowniczych do 40%. Przykładem na zaniechania działania w sytuacji odwrotnej może być brak przepisów zatrudnieniowych w zawodzie nauczyciela, gdzie kobiety przeważają nad mężczyznami w stosunku 9:1. Władza często ingeruje też w płace kobiet, zawyżając je ponad rynkowo ustaloną wartość ich pracy. Sprawia to, że np. w Stanach Zjednoczonych za taką samą pracę, tj. w tym samym wymiarze godzin, tak samo niebezpieczną, niekomfortową, niesatysfakcjonującą, nie wymagającą odpowiedzialności i wykonywaną w tej samej branży mężczyźni zarabiają o 20% mniej niż kobiety.
Według badań socjologów mężczyźni są dyskryminowaniu na rynku pracy oraz finansowo również na inne sposoby. Nie przysługują im (lub przysługują w mniejszym wymiarze) urlopy rodzicielskie. Później przechodzą na emeryturę. Często trudniej jest im zdobyć wykształcenie – czasami przydatne w zdobyciu lepszej pracy. Mężczyźni w Polsce stanowią jedynie 44% studentów. W Iranie odsetek ten był jeszcze niższy (25%) – do czasu aż władze zajęły się polityką równości płci i podniosły go do wysokości 40%. Władze państw zachodnich nie robią zbyt wiele w kierunku większej sprawiedliwości płciowej systemu oświaty. A metody edukacyjne już na poziomie szkoły podstawowej nie są dostosowane do specyficznej natury chłopców (której istnienie często się lekceważy).

Zawsze mogę napisać krótko:). Mężczyźni są dyskryminowani w każdej sferze życia: praca, seks, rozrywka, kultura, prawo - chyba nie trzeba udowadniać. Teraz chyba nie było bełkotu. Telewizja niestety zawsze mówi o dyskryminacji kobiet nawet jeśli sprawa dotyczyła zrównania wieku emerytalnego - który mężczyźni mają wtedy, gdy wkrótce zwykle umierają.

Oczywiście , iż to mężczyźni są dyskryminowani przez samice , gdzie próbują one najczęściej zrzucić odpowiedzialność za wszelkie aspekty życia partnerskiego na facetów m.in próbując wzbudzić w nich poczucie obowiązku utrzymywania związku i gospodarstwa domowego sprowadzając role samca do doręczyciela zasobów , szofera oraz chłopa do wszelkich robót fizycznych itd. , zaś panie starają się żyć tak aby paznokcia sobie nie złamać oraz zazwyczaj dostają lżejsze stanowiska pracy od panów , a domagają się zrównania wynagrodzenia w pracy . Podsumowując art. 33 Konstytucji jasno określa równouprawnienie i równowagę między dwoma płciami w każdej kategorii egzystencji , a jednostki damskie dalej próbują tę szale bardziej schylać na swoją korzyść mimo , że ile tylko się da ciężarów przerzucać próbują na stronę mężczyzn , bo taki to już paradoks damskiego makiawelizmu i hipergamii .

streszczenie poprosze, tak do 2 linijek

ps co do tematu faceci juz dawno temu zdyskriminowali i zdominowali kobiety, na tyle że czynnosci ktore je rzeczywiscie upadlają.. staly sie dla nich fajne xD nie zajarzyles chyba chlopie jak starzy stulejarze, szefowie czy klienci traktuja kobiety wlasnie je dyskryminując. Wykorzystano to, że są słabsze fizycznie. Co do powyzszych wypocin, temu tak jest BO SIE PO PROSTU ROZNIMY TYPIE

rzecz jasna nie wszystkie, sa te z wlasnym rozumem co nie dały sobie nasrac do głów, nie dadza soba pomiatac i maja swoje zdanie - je szanuje mocno kocham

PS2 wszystko co powyzej opisales.. moge sie zalozyc ze to twor wlasnie facetow XD wojsko, rynek pracy... wisienką na torcie bylaby tu polityka gdzie jest wiecej mezczyzn xd

Kopiuj wklej