Albo zboczeńce, chcące za hajs kupić sobie prywatną prostytutkę, albo idioci nie potrafiący pisać poprawnie i w ogóle bez jakiejkolwiek wiedzy o świecie po za tym gdzie u kobiety jest wagina i co sie w nią wkłada, albo chamy i prostaki wiecznie obrażający kobiety uważający, że są od usługiwania mężczyźnie, rodzenia dzieci, gotowania, dawania dupy, i że "jak zgwałcona, to jej wina! Jak zdradza ją mąz, to jej wina!" itp, albo płaczki, którzy biadolą tu na fotce na kobiety, jakie to one głupie, zepsute, bez zainteresowań bla bla bla.
Panowie, SERIO? Czemu tacy jesteście?

Nie kazdy facet jest odrazu idiota nie mozna wrzucac wszystkich do jednego wora czlowiek czlowiekowi nie rowny ale po co ja sie produkuje skoro zaraz pewnie i tak mnie wybluzgasz a po drugie to czasem bywa tak ze nie jedna kobieta jest gorsza od facetow, zaznaczajac to ze nie wszystkie ale wiekszosc ciezko teraz o "Dobre Dziewczyny"

Litości. Wciąż to samo. Czas nie leczy Twych ran.
Panthera, coś musi być nie tak w Twoim życiu skoro czujesz ulgę dopiero, gdy oblejesz wszystkich mężczyzn swym nielogicznym bełkotem. Stereotypów na świecie jest mnóstwo i żadna walka z nimi nie ma sensu. Pytanie tylko, dlaczego im ulegasz. To tak, jakbyś nie miała własnego rozumu, nie potrafiła poddać analizie żadnej myśli.
Oceniając wszystkich mężczyzn w tak niestosowny i bezsensowny sposób dajesz prawo do równie bezpodstawnej oceny Twojej osoby. Chciałabyś, by wszyscy mężczyźni odbierali Cię jako pustą lalunię? Przecież istnieje stereotyp, iż uroda nie idzie w parze z intelektem. Nie bądź dowodem tej teorii.

Niestety niektórzy faceci wiedzą lepiej, ceniają powierzchownie. Na fotce mnóstwo jest tematów, że nie ma wartościowych kobiet, ale tylko moje o facetach budzą niechęć obu płci i powodują, że jestem obrażana. Co to oznacza? Że kobiety są gorsze od facetów i wolno je obrażac, a facetów już nie?

Zajecia tobie brakuje, bo bys nie pisala tyle na ten temat. nie bierz tego do serca. pzdr

zmniejsz wymagania wyglądu partnera,skup się na jego wnętrzu możliwe że wtedy znajdziesz kogoś wartościowego.

Czyli wszystko po staremu.

a skad wiesz ze moje wymagania odnosnie wygladu faceta sa za duze? Moze dla mnie pierw liczy sie jego wnetrze wlasnie, a latwiej jest trafic na przystojniaka niz na normalnego typa?

Panthera nie chce mi się przepisywać całości więc skopiuje opis ze swojego bloga, który może zwalić z nóg.

Od dziecka interesuję się geografią i historią Polski. W wieku dziecięcym mogłem pozwolić sobie jedynie na rysowanie map Polski. Choroba zwana padaczką skroniowo-czołową blokowała mój rozwój. Nigdy nie zostałem przepisany do szkoły specjalnej, gdyż pedagodzy szkolni stwierdzili, że nie było takiej potrzeby. W okresie od września 1993 do połowy sierpnia 1995 roku jej objawy charakteryzowały się upadkami na lewą stronę oraz utratą przytomności. W okresie od września 1995 roku objawy te gwałtownie nasiliły się oraz występowały w dużych ilościach. To spowodowało, że w szkole zdecydowano na odesłanie mnie na nauczanie indywidualne w domu, co nie wpływało korzystnie na moją psychikę. Niestety jak każdy kto miał powyżej 18 roku życia i żył w latach 90-tych XX wieku zgodzi się z tym jak bardzo opóźniony był system np. niesienia pierwszej pomocy. Mimo, że miałem nauczanie w domu to i tak, gdy wychodziłem z domu np. do sklepu nie byłem w stanie uniknąć agresji ze strony rówieśników chodzących do tej samej szkoły. Z powodu choroby byłem atakowany na ulicy i kopany po twarzy czy po brzuchu. W czerwcu 1997 z trudem ukończyłem naukę na poziomie podstawowym w systemie indywidualnym. Od września 1997 r. na próbę rozpocząłem naukę zawodu jako tapicer w szkole dla niewidomych w Owińskach. Tam jednak szybko zdecydowano się na to, abym przerwał naukę w wyniku trwających wciąż ataków. 1 czerwca 1998 r. przeżyłem wypadek. W wyniku silnego napadu padaczki złamałem rzuchwę i utraciłem 8 zębów górnej szczęki. Po rocznej przerwie od szkoły rozpocząłem naukę na poziomie średnim w trybie indywidualnym na obniżonym poziomie. Niestety po upływie półtory roku lekarze w szpitalu wojewódzkim w Poznaniu dali mojej matce wybór. Albo nauka i ciążący na niej stres odpowiadający za ilość i moc napadów epilepsji albo zdrowie. W lutym 2000 r. przerwałem nauczanie a leczenie mojej choroby przejął inny lekarz. Pod koniec 2001 roku lekarz trafił na właściwe leki i tym samym doprowadził do zaniku silnych objawów padaczki. Niestety jedyną rzeczą jaka pozostała do dnia dzisiejszego to choroba psychiczna jaką jest charakteropatia padaczkowa, o której wie mało osób. W wyniku charakteropatii padaczkowej często jestem prześladowany, przez co na dłuższą metę unikam towarzystwa w obawie braku zrozumienia i większości prowadzę samotny tryb życia. Po rocznej przerwie od ataków zacząłem wyjeźdżać rowerem poza swoje miasto w promieniu 40 km. Początkowo nie robiłem zdjęć. Pomysł ten pojawił się dopiero w połowie lipca 2006 roku. Założyłem się z pewną koleżanką, że wbrew swemu schorzeniu przejadę rowerem jednego dnia w obie strony do jej miasteczka i z powrotem i zrobię zdjęcia, które następnie jej wyślę. Tak też się stało. Przejechałem jednego dnia 261,3 km między 4:25 a 22:45 z małymi przerwami i jedną dwugodzinną. Kolejny etap rozwijania się miał miejsce wiosną 2009 r po wypadku rowerowym. Postanowiłem wówczas, że będę samodzielnie wyjeżdżał na kilkudniowe trasy robiąc zdjęcia i dokumentując je w komputerze. W 2008 r. marzyłem, by kiedyś samemu objechać Polskę wzdłuż jej granic. Dopiero 3 lata później podjąłem się tego ryzyka. Pierwszzy etap rozpocząłem 23 czerwca 2011 r., zaś ostatni ukończyłem 26 listopada 2016 r. Podczas niektórych etapów dochodziło do przerwania trasy z takich powodów jak np. zdrowie czy poważniejsze sprawy związane z rowerem. Jestem strasznie upartym człowiek i jeśli raz coś nie wypali nie poddaje się. Jedyną słabą stroną jest niska wiedza techniczna ale mam za to bardzo dobrą orientację w terenie oraz wiedzę logistyczną. Potrafię doskonale planowywać trasy oraz wykorzystywać tę dokładność także w pracy.

Wielokrotnie zostałem odrzucony przez kobiety w okresie wiekowym 18-30 lat kiedy to nastawienie większości na wybór partnera/ki opiera się nie na wartościach moralnych lecz materialnych. Powyżej 30 roku życia też tak jest lecz nie objawia się to, aż tak mocno jak w wieku 18-30 lat. Stąd mój pomysł na zajęcie swojego życia pasją. Uznałem, że po co będę się wysilał słuchając obelgi: zawodowe wyksztalcenie czy nawet niższe to pewnie patologia lub gorzej. Ja uważam, że w życiu istotne jest praca nad sobą. Kobieta, która ciągle uważa, że facetjest zły powinna mu powiedzieć co ma zrobić a nie nażekać i dać mu czas, aby móc zobaczyć czy będzie coś robił w kierunku zmian. Jeśli nie tzn. że nie traktuje poważnie swej partnerki i jej oczekiwań oraz jest zwykłym egoistą. Na koniec dodam nie ma ludzi idealnych.

Panthera kiedys znajdziesz swojego perfect
Trzeba pocalowac pare zab by znalesc kogos kogo sie kum kuma
I kobiety I faceci sa maja swoje bicia ale I tak wszyscy jestesmy zaje ....