Historia
a więc tak ..
Martin Bormann - Szef Kancelarii NSDAP
Hans Frank - Gubernator Generalnej Guberni
Joseph Goebbels - Minister Oświaty i Propagandy
Herman Goering - premier Prus, przewodniczący Reichstagu
Rudolf Hess - osobisty sekretarz Hitlera, zastępca w NSDAP
Richard Heydrich - funkcjonariusz resortu bezpieczeństwa
Heinrich Himmler - współtwórca i późniejszy szef SS
Joachim von Ribbentrop - minister spraw zagranicznych III Rzeszy
Alfred Rosenberg - minister Rzeszy d.s. okupowanych terenów wschodnich
Julius Streicher - Komisarz NSDAP
jeszcze kogoś mam uwzględnić ? zapomniałam o kimś ważnym?
Karl Dönitz (1891-1980)
Wielki admirał. Od 1943 roku był naczelnym dowódcą marynarki wojennej. W dniu swojej śmierci, 30 kwietnia 1945 roku, Hitler wyznaczył go na swojego następcę. Dönitz chciał stworzyć nowy rząd z osób nie wywodzących się z bezpośredniego otoczenia Führera. Był sądzony w trakcie procesu norymberskiego. Skazany na dziesięć lat pozbawienia wolności.
Werner von Fritsch (1880-1939)
Generał pułkownik. W latach 1935-38 był naczelnym dowódca wojsk lądowych. Wraz z Blombergiem odsunięty od władzy po sprzeciwie aneksji Czechosłowacji i Austrii. Niesłusznie osądzony o szantażowanie homoseksualistów, uniewinniony. Zginął w trakcie kampanii wrześniowej w 1939 roku
Franz Gürtner (1881-1941)
Od 1932 roku aż do swojej śmierci pełnił urząd ministra sprawiedliwości w III Rzeszy.
Alfred Jodl (1890-1946)
Generał pułkownik. Od 1939 roku był szefem Sztabu Dowodzenia Wehrmachtu w OKW. Sądzony jako zbrodniarz wojenny przez Międzynarodowy Trybunał Wojskowy w Norymberdze, został skazany na karę śmierci i stracony
Wilhelm Keitel (1882-1946)
Feldmarszałek. W latach 1938-45 pełnił funkcję szefa sztabu Naczelnego Dowództwa Wehrmachtu. Dnia ósmego maja 1945 roku podpisał akt bezwarunkowej kapitulacji III Rzeszy. Za zbrodnie wojenne był sądzony w procesie norymberskim. Został skazany na karę śmierci przez powieszenie i stracony
Hjalmar Schacht (1877-1970)
Finansista niemiecki. W latach 1923-30 i 1933-39 zasiadał w fotelu prezesa Banku Rzeszy. Popierał politykę stosowaną przez Hitlera. Dlatego tez w latach 1934-37 powierzono mu tekę ministra gospodarki. Jako minister realizował politykę zbrojeń. Sądzony w trakcie procesu norymberskiego, został jako jeden z trzech uniewinniony. Później mieszkając w RFN założył dom bankowy w 1953 roku.