cała prawda o ubraniach

Poza tym pamiętajcie, że najważniejsze w ubraniu jest to, żeby czuć się w nim swobodnie. Ubrania powinny być jak druga skóra, nie powinniśmy się w nich czuć nieswojo, jak na balu przebierańców, przebrani za kogoś innego. Ubrania powinny również pełnić funkcję ekspresywną, czyli wyrażać nas samych, nasz charakter :)))))) Powinny w sposób niewerbalny przesyłać ludziom informacje o nas, o naszym charakterze. A ludzie powinni nas akceptować takimi, jakimi jesteśmy. Nie akceptują? Trudno. Nie żyjemy dla innych, tylko dla siebie. Nie patrzmy na to, co ktoś sobie pomyśli, widząc nas ubranych tak a nie inaczej, bo to jest nieistotne. Ubrania zawsze można zmienić, wyrzucić, zdjąć. Pamiętajcie, że nigdy każdemu nie jest się w stanie dogodzić. Jakie tak naprawdę ma znaczenie to, czy Kowalski pomyśli sobie o nas, że wyglądamy elegancko, czy jak typowy wieśniak? Czy nie ważniejsze jest nasze samopoczucie? Ubrania nie są żadną drogą do sukcesu. Drogą do sukcesu jest pewność siebie, którą warunkuje nasze samopoczucie. A będąc ubranym w coś, w czym czujemy się źle, ciężej będzie doścignąć wyznaczonych celów.

Pamiętajcie, drodzy przyjaciele, że ciuchy to tylko kawałek materiału, a nie liczą się ulotne dobra materialne, tylko stałe dobra duchowe :))

Q: jaki macie stosunek do ciuchów? zgadzacie się ze mną?

Kobiety noście jak naj mniej na sobie.

cool story...... wziąłem sobie to do serca dziekuje :***

temat przeniesiony

Ubrania poza swoją funkcją okrycia mogą być świetnym narzędziem do maskowania mankamentów. A złe ubrania mogą je wyolbrzymiać lub wręcz tworzyć. Mamy aktualnie tyle fasonów, że żeby się ubrać wygodnie i tak jak się czujemy dobrze, wcale nie trzeba wyglądać jak klown lub jak zza wschodniej granicy, a tak mi się kojarzą np panterki (asekuracyjne - no offence ;D). Mam dziołchę na uczelni, która ubiera się tak bez gustu, że aż mnie to irytuje jak na nią patrzę, bo mogłaby wyglądać O WIELE lepiej ubierając się nawet na bazarze, ale z minimum wyczucia kiczu. Przyszła np na egzamin w dżinsowej spódniczce, bluzce w panterkę i białych pantoflach, do dziś mi mi się to śni w koszmarach. ;D
Dodam, że ja wcale nie twierdzę, ze ubieram się dobrze, bo mam dość dziwny styl, warstwowy. Ale staram się jakoś to dopasowywać, żeby nie było chociaż kiczowato. Choć zdarzyło mi się kilka razy faux pas jak założenie sweterka w paski do koszuli w kratkę. :D

W sumie mogłabym odpisać w tym temacie, bo nawet ciekawa rozmowa mogłaby się rozwinąć... ale nie odpiszę, bo temat został przeniesiony na dział, w którym go nie założyłam
Teraz niech moderacja sobie tutaj pisze, skoro go przeniosła.

:-(

MODEEEEE, TY MENDOOOOO.