Konto usunięte: Na styku rozumu i serca budzą się wątpliwości.
Jak morskie fale- wzburzane wiatrem powodów.
Myśli jak woda głęboka - ponure i pozbawione światła.
Jak piasek na mieliźnie - widoczne i rozpoznawalne.
Tkwią w ludzkich głowach niczym gwoździe w drewno wbite.
Czyniące dziury w rozumie, gdy już o nich zapomnimy.
A wtedy zaufany sercu, które gwarantuje nierozsądne
powodujące niekiedy skutki niewybaczalne.
Skomplikowany wiersz, musialam go trzy razy przeczytać zanim zdecydowałam się skomentować
Musze przyznać, że jest na prawdę
dobry.
Dopiero się uczysz, starasz się, żeby wiersz był ciekawy, o interesującej budowie, podoba mi się sposob w jaki zastosowalas metaforę. Czytałam wiele lepszych wierszy, ale nie masz się czego wstydzić.
Pozostaje mi życzyć weny ;)
.