Manowar

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Manowar
Ilustracja
Rok założenia

1980

Pochodzenie

 Stany Zjednoczone (Auburn)

Gatunek

heavy metal[1]
power metal[1]

Wydawnictwo

Magic Circle Music

Skład
Eric Adams
Joey DeMaio
Donnie Hamzik
Michael Angelo Batio
Byli członkowie
Ross the Boss
David Shankle
Carl Canedy
Scott Columbus (nie żyje)
Kenny „Rhino” Earl
Karl Logan
Strona internetowa

Manowar – amerykański zespół muzyczny grający heavy/power metal, założony w roku 1980 przez Joeya DeMaio i Rossa Friedmana[2]. Nakład wszystkich wydawnictw grupy przekroczył 30 milionów kopii[3].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Początek[edytuj | edytuj kod]

Historia Manowar rozpoczyna się w roku 1980 z chwilą spotkania Joeya DeMaio oraz Rossa Friedmana w Newcastle City Hall na trasie Black Sabbath Heaven And Hell. DeMaio pracował wtedy jako technik basowy oraz pirotechnik, a Ross grał na gitarze w zespole Shakin' Street supportującym Black Sabbath. Muzycy kilka miesięcy później spotykali się ponownie, tym razem w celu podjęcia współpracy.

Powstaje Manowar, niedługo potem do zespołu dołączają wokalista Eric Adams oraz perkusista Donnie Hamzik. W 1982 roku zarejestrowany zostaje debiutancki album pt. Battle Hymns. Muzycy prezentują tutaj zarówno szybkie, heavymetalowe utwory, których tematem są głównie sami muzycy, wojna w imię metalu (utwory: Manowar, Metal Daze), jak i podniosłe i utwory pełne patosu (Battle Hymn). Gościnnie na albumie wystąpił Orson Welles, który użyczył swego głosu jako narrator w utworze pt. Dark Avenger.

Trud działalności koncertowej doprowadził do odejścia Donniego Hamzika z grupy. Zastąpił go Scott Columbus, który z przerwami występuje w zespole do 2009 (zmarł 4 kwietnia 2011). Pierwszy album nie odniósł spodziewanego sukcesu komercyjnego, grupa tym samym rozwiązała kontrakt płytowy z Liberty/EMI. Odszkodowanie uzyskane z tytułu zerwanego kontraktu pozwoliło na realizację kolejnego albumu pt. Into Glory Ride (roboczy tytuł brzmiał Symphonies Of Steel), album zdecydowanie cięższy i bardziej podniosły, co osiągnięto m.in. przez wysunięcie perkusji na pierwszy plan. Nowy kontrakt z Megaforce Records (w tym czasie wydawca m.in. Kill ’Em All Metalliki i Fistful Of Metal Anthraxu) został podpisany przez Eric Adamsa, Joey DeMaio, Ross The Boss i Scott Columbus krwią, co później znalazło wielu naśladowców. Wśród nagranych utworów znalazła się pierwsza wersja Defender (kolejny utwór z Orsonem Wellesem), jednak ograniczenia objętościowe płyty winylowej spowodowały, że z oficjalnym wydaniem czekano aż cztery lata. Całość promował teledysk do Gloves Of Metal.

Jednym z marzeń muzyków podczas promocji Into Glory Ride była wizyta w Wielkiej Brytanii, gdzie grupa miała dość liczne grono fanów, jednak dzień przed wyjazdem siostra promotora zespołu zginęła w wypadku samochodowym i tournée zostało odwołane. Pomimo tego wiosną 1984 roku wydany został kolejny album. Hail to England nagrany został dla Geffen Records w kanadyjskim studio, jednocześnie z Sign of the Hammer w ciągu sześciu dni za sumę 15 000 dolarów amerykańskich.

Wrota do kariery[edytuj | edytuj kod]

Eric Adams (Manowar), koncert 16 XI 2002 w Bercy (Paryż)

Po zakończeniu promocji Hail to England zrealizowano kolejny utwór do gotowego już albumu, który ostatecznie stał się też utworem tytułowym. Jesienią 1984 wydano Sign of the Hammer. Kolejny album wydany został dopiero w trzy lata później. Płyta Fighting the World przynosi grupie uznanie zarówno wśród fanów jak i krytyków. Wydawnictwo promowane przez liczne koncerty oraz teledysk do Blow Your Speakers, piętnujący łatwą muzykę w mediach. Rok 1988 upłynął pod znakiem Kings of Metal. Ten słynny album był wyjątkowy także z tego powodu, że nie powstawał wyłącznie w studio. Muzycy wybrali się do Birmingham w Anglii, by w Katedrze Św. Pawła wraz ze stuosobowym męskim chórem Canlodir nagrać The Crown And The Ring. Po skończeniu nagrań zespół opuścił Ross The Boss. Muzyk zastąpiony został przez byłego członka Chicago Davida Shanklea, który został wybrany spośród 150 innych gitarzystów. Zespół zaczął też budować własne studio nagraniowe w Nowym Jorku, nazwane Haus Wanfried po miejscu, w którym żył Ryszard Wagner. W międzyczasie zespół opuścił Scott Columbus, motywując decyzję chorobą syna. Na swoje miejsce polecił Kenny’ego Earla znanego jako Rhino.

W zmienionym składzie grupa zrealizowała kolejny siódmy album pt. The Triumph of Steel, który trafił na 8 miejsce niemieckiej listy przebojów. The Triumph of Steel zawiera najdłuższą kompozycję w historii zespołu, Achilles: Agony And Ecstasy In Eight Parts, trwającą 28 minut. Ten inspirowany Iliadą Homera utwór opisuje oblężenie Troi z perspektywy wodza Achajów. Jednym z ważniejszych punktów trasy koncertowej był pierwszy występ w Grecji, gdzie Manowar zagrał dla 15 000 fanów na ateńskim Stadionie Pokoju i Przyjaźni. W niemieckim Hanowerze grupa pobiła własny rekord głośności. Dwóch niezależnych specjalistów orzekło, że 10 ton głośników i wzmacniaczy (12 metrów długości i 6,3 wysokości) wydało dźwięk o poziomie natężenia 129,5 dB.

W 1992 roku zespół odwiedził po raz pierwszy Rosję, fragmenty z wizyty grupy w kraju można obejrzeć na pierwszym dokumencie video pt. Secrets of Steel wydanym w 1993. W tym samym roku żeni się i opuszcza grupę David Shankle, na miejsce Rhino zaś powraca Scott Columbus. W 1994 wydane zostają dwie kompilacje utworów. The Hell of Steel zostaje wydane przez Atlantic Records i zawiera utwory m.in. z albumów Fighting the World, Kings of Metal i The Triumph of Steel oraz Herz Aus Stahl (niemiecka wersja Heart Of Steel), natomiast Anthology jest zbiorem z szerszej ilości albumów.

W 1994 grupę zasilił Karl Logan, którego Joey DeMaio poznał podczas wypadku, który spowodował ten pierwszy. Rozpoczęte tego samego roku nagrania trwały dwa lata. W 1996 ukazuje się Louder Than Hell, promowany przez teledysk do utworu pt. Return Of The Warlord.

Dzieje najnowsze[edytuj | edytuj kod]

6 lat oczekiwania pomiędzy premierą Louder Than Hell, a Warriors of the World, skróciło wydanie dwóch albumów koncertowych (pt. Hell on Wheels i Hell on Stage) i pierwszej części Hell On Earth, kompilacji wydanej na kasetach VHS i płytach DVD dokumentującej historię grupy.

Zespół zrealizował teledysk do utworu tytułowego po czym wyruszył w trasę koncertową, którą udokumentowano na dwupłytowym wydawnictwie zatytułowanym Fire And Blood. Pierwsza płyta zawiera koncert z Brazylii, druga jest kolejną częścią Hell On Earth. Pod koniec roku wydany zostaje singel The Dawn of Battle zawierający dwa nowe utwory (tytułowa i I Believe).

w 2003 roku wydana zostaje trzecia część Hell On Earth, a 25 lipca 2005 w Europie wydany zostaje Hell On Earth IV. W 2006 roku wychodzi singel Sons of Odin. Pod koniec lutego 2007 roku grupa wydała najnowszy album Gods of War, a na początku lipca podwójny album koncertowy Gods of War Live.

W 2009 roku zespół wydał EP (minialbum) zatytułowany Thunder In The Sky. Na płycie podstawowej wśród nagrań znalazła się ballada „Father”. Na drugiej z płyt zespół oddał hołd swoim fanom nagrywając utwór „Father” w piętnastu wersjach językowych, w tym również w języku polskim. W 2010 zostaje wydany Hell on Earth V, Battle Hymns 2011 oraz cover Heaven and Hell zespołu Black Sabbath jako oddanie hołdu w stronę Dio.

Muzycy[edytuj | edytuj kod]

Obecni członkowie[edytuj | edytuj kod]

Byli członkowie[edytuj | edytuj kod]

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

Albumy studyjne[edytuj | edytuj kod]

Rok Tytuł Pozycja na liście Certyfikat
DEU
[4]
FRA
[5]
NOR
[6]
FIN
[7]
SWE
[8]
AUT
[9]
CHE
[10]
BEL
[11]
ESP
[12]
JPN
[13]
GBR
[14]
1982 Battle Hymns
  • Data: 23 sierpnia 1982
  • Wydawca: Liberty Records
1983 Into Glory Ride
  • Data: 11 lipca 1983
  • Wydawca: Megaforce Records
1984 Hail to England
  • Data: 16 lipca 1984
  • Wydawca: Geffen Records
83
1984 Sign of the Hammer
  • Data: 15 października 1984
  • Wydawca: 10 Records
34 73
1987 Fighting the World
  • Data: 14 maja 1987
  • Wydawca: Atco Records
27
  • DEU: złota płyta[15]
1988 Kings of Metal
  • Data: 18 listopada 1988
  • Wydawca: Atlantic Records
45
  • DEU: złota płyta[15]
1992 The Triumph of Steel
  • Data: 29 września 1992
  • Wydawca: Atlantic Records
8 20 68
  • DEU: złota płyta[15]
1996 Louder Than Hell
  • Data: 29 kwietnia 1996
  • Wydawca: Geffen Records
7 11 22 16 24 93
2002 Warriors of the World
  • Data: 4 lipca 2002
  • Wydawca: Nuclear Blast
2 40 14 13 6 35 55
  • DEU: złota płyta[15]
2007 Gods of War
  • Data: 23 lutego 2007
  • Wydawca: Magic Circle Music
2 109 36 12 17 9 21 62 85 54
2012 The Lord of Steel[16]
  • Data: 19 października 2012
  • Wydawca: Magic Circle Music
19 40 20 41 37 191
„—” pozycja nie była notowana.

Wydania specjalne[edytuj | edytuj kod]

Rok Tytuł
2001 Battle Hymns (Silver Edition)[17]
  • Data: 2001
  • Wydawca: Metal Blade Records
2001 Into Glory Ride (Silver Edition)[17]
  • Data: 2001
  • Wydawca: Metal Blade Records
2001 Hail To England (Silver Edition)[17]
  • Data: 2001
  • Wydawca: Metal Blade Records
2010 Battle Hymns MMXI[17]
  • Data: 26 listopada 2010
  • Wydawca: Magic Circle Music
2014 Kings of Metal MMXIV
  • Data : 7 lutego 2014
  • Wydawca: Magic Circle Music

Minialbumy[edytuj | edytuj kod]

Rok Tytuł Pozycja na liście
DEU
[4]
AUT
[9]
2009 Thunder In The Sky
  • Data: 17 lipca 2009
  • Wydawca: Magic Circle Music
28 72

Albumy koncertowe[edytuj | edytuj kod]

Rok Tytuł Pozycja na liście
DEU
[4]
AUT
[9]
1997 Hell on Wheels
  • Data: 18 listopada 1997
  • Wydawca: Universal Music Group
37
1999 Hell on Stage
  • Data: 2 października 1999
  • Wydawca: Nuclear Blast
18 50
2007 Gods of War Live
  • Data: 6 lipca 2007
  • Wydawca: Magic Circle Music
69
„—” pozycja nie była notowana.

Kompilacje[edytuj | edytuj kod]

Rok Tytuł Pozycja na liście
DEU
[4]
AUT
[9]
1994 The Hell of Steel
  • Data: 1994
  • Wydawca: Atlantic Records
29 33
1997 Anthology
  • Data: 1997
  • Wydawca: Connoisseur Collection
1998 Steel Warriors
  • Data: 24 listopada 1998
  • Wydawca: BMG Ariola
1998 Kingdom of Steel
  • Data: 1998
  • Wydawca: Universal Music Group
100
„—” pozycja nie była notowana.

Single[edytuj | edytuj kod]

Rok Tytuł Pozycja na liście
DEU
[18]
FIN
[19]
CHE
[20]
1984 All Men Play on Ten
1987 Blow Your Speakers
1988 Wheels Of Fire
Kings Of Metal
1992 Metal Warriors
1994 Defender
1996 Return of the Warlord 96
Number 1
Courage
Courage Live
2002 Warriors of the World United 15 7 90
An American Trilogy / The Fight for Freedom 71
The Dawn of Battle 31
2005 King of Kings
2006 Sons of Odin 18
2008 Die With Honor
„—” pozycja nie była notowana.

Wideografia[edytuj | edytuj kod]

Rok Tytuł Pozycja na liście Certyfikat
DEU
[4]
1997 Secrets Of Steel (BOX)
  • Data: 1997
  • Wydawca: Universal Music Group
2000 Hell on Earth I (VHS)
  • Data: 2000
  • Wydawca: Nuclear Blast
2002 Fire and Blood (DVD)
  • Data: 2 grudnia 2002
  • Wydawca: SPV GmbH
  • DEU: złota płyta[15]
2003 Hell on Earth III (DVD)
  • Data: 8 grudnia 2003
  • Wydawca: SPV GmbH
2005 Hell on Earth IV (DVD)
  • Data: 25 lipca 2005
  • Wydawca: SPV GmbH
40
2006 The Day the Earth Shook – The Absolute Power (DVD)
  • Data: 24 listopada 2006
  • Wydawca: SPV GmbH
86
2009 Hell on Earth V (DVD)
  • Data: 27 listopada 2009
  • Wydawca: Magic Circle Music
„—” pozycja nie była notowana.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Encyclopaedia Metallum – Manowar
  2. Manowar | Biography, Albums, Streaming Links | AllMusic [online], www.allmusic.com [dostęp 2017-11-25] (ang.).
  3. Joey DeMaio [online], Joey DeMaio [dostęp 2023-01-28] (ang.).
  4. a b c d e Die ganze Musik im Internet: Charts, Neuerscheinungen, Tickets, Genres, Genresuche, Genrelexikon, Künstler-Suche, Musik-Suche, Track-Suche, Ticket-Suche – musicline.de [online], www.musicline.de [dostęp 2017-11-25] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-05] (niem.).
  5. lescharts.com – Les charts français [online], lescharts.com [dostęp 2017-11-25].
  6. norwegiancharts.com – Norwegian charts portal [online], norwegiancharts.com [dostęp 2017-11-25].
  7. finnishcharts.com – Finnish charts portal [online], finnishcharts.com [dostęp 2017-11-25].
  8. swedishcharts.com – Swedish Charts Portal [online], swedishcharts.com [dostęp 2017-11-25].
  9. a b c d Das österreichische Hitparaden- und Musik-Portal [online], austriancharts.at [dostęp 2017-11-25].
  10. Die Offizielle Schweizer Hitparade und Music Community [online], hitparade.ch [dostęp 2017-11-25].
  11. ultratop.be – ULTRATOP BELGIAN CHARTS [online], www.ultratop.be [dostęp 2017-11-25].
  12. spanishcharts.com – Spanish charts portal [online], spanishcharts.com [dostęp 2017-11-25].
  13. マノウォーのアルバム売上ランキング | ORICON NEWS [online], www.oricon.co.jp [dostęp 2017-11-25] (jap.).
  14. ChartArchive – Manowar [online], www.chartstats.com [dostęp 2017-11-25] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-22].
  15. a b c d e BVMI | Datenbank [online], www.musikindustrie.de [dostęp 2017-11-25] (niem.).
  16. Manowar – The Kingdom Of Steel. [dostęp 2012-12-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-28)].
  17. a b c d Manowar – The Kingdom Of Steel. [dostęp 2011-11-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-07)].
  18. Die ganze Musik im Internet: Charts, Neuerscheinungen, Tickets, Genres, Genresuche, Genrelexikon, Künstler-Suche, Musik-Suche, Track-Suche, Ticket-Suche – musicline.de [online], www.musicline.de [dostęp 2017-11-25] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-08] (niem.).
  19. finnishcharts.com – Finnish charts portal [online], finnishcharts.com [dostęp 2017-11-25].
  20. Die Offizielle Schweizer Hitparade und Music Community [online], hitparade.ch [dostęp 2017-11-25].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]